أم قـاصـرة (الحلقة الاولى)

شخصيات القصة الاساسية :

شريف : ٤٠ سنة ، طيار حربى برتبة عقيد ( قتل واتقتل :D )

راندا : ٣٥ سنة ، دكتور صيدلانية

ندى : ١٤ سنة ، تالته اعداى

بسنت : ٩ سنين ، تالته ابتدائى

محمد : ٤ سنين ، kg 1

*_____________________________________________**___________________________*

الحلقة الاولى 

__**__**__

المكان : الاسماعيلية

التوقيت : فى الصباح الباكر

__**__**__

فى بيت شريف .....

راندا : صباح الخير يا شريف قوم يالا يا حبيبي عشان تسافر

شريف : صباح الخير يا حبيبتى ، ندى صحيت

راندا : انت محسسنى انك مخلفتش الا ندى

شريف : مش بنتى الكبيرة وبعدين عندها امتحان

راندا : ربنا يباركلنا فيهم كلهم بس لسه الساعة مجتش ٧ والامتحان الساعة ٩

شريف : صحيها عشان تروح الامتحان فايقة

راندا : حاضر بس قوم يالا عشان تفطر

شريف : حاضر

__**__**__**__

(. دخلت راندا على ندى وبسنت ، باست بسنت وغطيتها وباست ندى وصحيتها .)

راندا : قومى بقى يا نودة عشان تفطرى مع بابا

ندى : هو هيسافر القاهرة النهاردة

راندا : اه هيفطر وهيمشى

(. قامت ندى من السرير بسرعة جداً عشان تلحق بباها .)

راندا : بالراحة بس بابا لسه فى الحمام قومى انتِ كمان ادخلى الحمام وصلى الصبح

ندى : حاضر يا ماما

___**___**___**___

على الفطار .....

ندى : انتِ هتجى امتى يا بابا

شريف : لسه مش عارف يا حبيبة بابا 

ندى : يعنى مش هتقضى معانا الاجازة

شريف : ربنا يسهل هحاول اخد اجازة ونسافر اسبوع مثلاً

ندى : هو انت يا بابا هتفضل على طول مسافر كده

شريف : ده شغلى يا بابا بكرة تكبرى وتفهمى

ندى : اصلك بتوحشنا اوى يا بابا

شريف : وانتوا كمان بتوحشونى اوى

راندا : يالا يا ندى عشان تلبسى يا حبيبتى

ندى : حاضر يا ماما

شريف : شدى حيلك يا نودى ده اخر يوم

ندى : حاضر يا بابا

___**___**___**___**___

فى اوضة راندا ....

ندى : ممكن يا ماما تسرحيلي شعرى

راندا : استنى بس اخلص شنطة سفر بابا

ندى : طيب اساعدك

راندا : ماشى يا حبيبتى

(. بعد ما رتبوا الشنطة .)

ندى : لا لا مش عايزة ضفرتين

راندا : امال عايزة ايه

ندى : سيبيه مفرود

راندا : لا ، قولنا المدرسة لها تسريحتها انتِ مش رايحة النادى

ندى : عشان خاطرى ده اخر يوم فى الامتحانات

راندا : اسمعى كلام ماما

ندى : حاضر 

راندا : ادينى خلصت يا حبيبة ماما يالا بقى عشان تروحى المدرسة

ندى : انتِ مش هتودينى

راندا : لا يا حبيبتى مش هينفع بس هاجى اخدك انا ومحمد وبسنت ونروح نتغدى فى النادى

ندى : طيب انا هروح ازاى بقى

راندا : هتركبى تاكسى يا ندى 

ندى : ماشى يا ماما

(. نزلت ندى راحت مدرستها .)

___**___**____**_____

شريف : مالك يا راندا

راندا : مفيش حاجة يا حبيبي يمكن عشان انت مسافر

شريف : انتِ محسسانى ان احنا لسه متجوزين امبارح 

راندا : ايوة بس انا برضه بقلق عليك

شريف : ان شاء الله خير متقلقيش

راندا : مش عارف برضه هتجى امتى

شريف : لا بس هحاول هو صعب بس هحاول

راندا : صعب ليه بس

شريف : انا تحت ايدي كتيبة بحالها يا حبيبتى 

راندا : ربنا معاك يا حبيبي

شريف : خدى بالك من نفسك ومن الولاد ولما تسوقى سوقى على مهلك

راندا : متخفش يا حبيبي 

(. بعد ما شريف خلص لبس .)

راندا : تفتكر يا شريف هعيش لـ اليوم اللى اشوف فيه ولادنا فى الجامعه وبيتجوزوا

شريف : ربنا يخليكي لينا ، احنا منقدرش نعيش من غيرك

راندا : مش عارفة ليه بيجيلي هاجس انى مش هعيش لـ اليوم ده

شريف : انتِ دايماً عندك هواجس كده بس ان شاء الله هتعيشى لحد ما تشوفى احفاد احفادك وهتشوفى محمد ظابط برضه

راندا : لا لا ظابط لا كفاية القلق اللى انا عايشة فيه من يوم ما عرفتك

شريف : ههههه ربنا يخليكي لينا يا احلى حاجة حصلت لنا كلنا ، احنا من غيرك ما نسواش حاجة

راندا : ويخليك لينا يا حبيبي وتروح وتجى بالسلامة 

(. ونزل شريف وسافر لـ معسكر شغله ، وقعدت راندا تروق وتنضف الشقة ، ونزلت وسابت بسنت ومحمد نايمين عشان تروح تجيب حاجات للبيت  .)

*_____________________________________________**___________________________*

فى مدرسة نــدى ......

مايا (صاحبة ندى) : يالا يا ندى هنروح سوا

ندى : مانا قولتلك ماما هتجى تاخدنى بالعربية

مايا : احنا بقالنا نص ساعة واقفين وهى مجتش تعالى نروح وخلاص او كلميها

ندى : اتصلت الموبايل مقفول 

مايا : طيب اتصلى على تليفون البيت

ندى : محدش رد

مايا : بصى اكيد هى انشغلت فى حاجة يالا بينا

ندى : ياالا 

(. وركبوا تاكسى روحت مايا الاول وبعد كده التاكسى روح ندى .)

*_____________________________________________**___________________________*

(. دخلت ندى العمارة ، وراحت عند شقتهم لقيت باب الشقة مفتوح وفى ناس كتير جوه من اقاربها فـ قعدت على السلم .)

رانيا (٣٩سنة ، اخت راندا) : حد يكلم شريف بسرعة

رقية (٣٥سنة ، اخت شريف) : كلمناه يا رانيا وجاى فى الطريق

رانيا : يا حبيتى يا اختى

(. اتلفتت ندى وبصت جوه ودموعها نزلت منها رغم انها مش عارفة فى ايه ، ودخلت شقتهم .)

ندى بدموع : فى ايه يا خالتو

رانيا(حضنتها وقعدت تعيط)

رقية : بس يا رانيا سيبي البنت

ندى : فى ايه يا عمتو

بسنت بدموع : ماما راحت عند ربنا يا ندى

ندى بدموع : يعنى ايه يا خالتو ماما ماتت

رانيا بدموع : ماتت ماتت

رقية : يوووه اهدى بقى يا رانيا عشان العيال دى يا فؤاد يا فؤاد (زوج رقية)

فؤاد : نعم يا رقية

رقية : خد ندى وبسنت ومحمد وديهم البيت عندنا

فؤاد : يالا يا ولاد (بسنت ومحمد مسكوا ايده)

ندى : مش عايزة اروح فى حتة انا عايزة اشوف ماما

رقية : اسمعى الكلام يا ندى يا حبيبتى

ندى : مش رايحة فى حتة وسيبوا اخواتى (وخدت محمد وبسنت)

فؤاد : اهدى يا ندى هتروحى تقعدى مع حازم وحمزة (ولادهم)

ندى : مش عايزة اروح فى حتة (وخدت اخواتها فى حضنها)

(. فضلت ندى ومعاها اخواتها وبيعيطو وهما مش فاهمين يعنى ايه ماما ماتت ، بعد شوية جه شريف .)

ندى : بابا يا بابا (وحضنت ابوها)

شريف : بس يا ندى متعيطيش 

ندى : هى ماما ماتت فعلاً يا بابا

محمد : يعنى ايه يا بابا ماما راحت عند ربنا

رقية : خلى الولاد يروحوا البيت عندى

ندى : مش هسيب بابا

شريف : اسمعى الكلام يا ندى يا حبيبتى روحى بيت عمتك وانا هاجى اخدك

ندى : عايزة اشوف ماما

شريف : طيب روحى عند عمتو الاول

ندى : حاضر يا بابا

شريف : يالا يا بسنت انت ومحمد روحوا مع ندى وعمو فؤاد (ومشيوا)

شريف لـ رقية : ايه اللى حصل يا رقية

رقية : حادثة عربية يا شريف 

شريف (بيحاول يتحكم فى نفسه): طيب انا رايح المستشفى اخلص الاجراءات عشان نتم الدَفن

(. راح شريف المستشفى ولقى هناك اخوه وكان خلص الاجرءات وتم الغُسل وتمت الدَفنة .)

*_____________________________________________**___________________________*

فى بيت شريف ......

شريف : هو ايه اللى حصل بالظبط 

مصطفى (٤٨ سنة ، اخوه من ام تانية): زى ما قولتلك حادثة عربية

شريف : حادثة عربية ازاى حصلت ازاى يعنى

مصطفى : وهى فى طريقها لـ المستقبل (منطقة فى اسماعلية) عريية تريللا انحرفت عن الطريق وخبطت عربية راندا

شريف : انا معرفتهاش لما شوفتها ملامحها كلها متغيرة

مصطفى : هى العربية اطبقت اصلاً

شريف : حسبى الله ونعم الوكيل

مصطفى : ربنا يرحمها ويصبرك يا اخويا

شريف : انا لو شوفت السواق السبب فى الحادثة دى وديني ما هرحمه

مصطفى : هو فى المستشفى بين الحياة والموت

شريف : ربى لا اسالك رد القضاء ولكنى اسألك اللطف فيه

مصطفى : ربنا يصبرك ، الا ولادك فين

شريف : عند رقية اختك

مصصطفى : والعيال الصغيرة دول هتعمل فيهم ايه

شريف : لسه مش عارف يا مصطفى

مصطفى : احسن حاجة تستقيل من شغلك ده وتتفرغ لهم

شريف : ربك يسهلها هروح اجيبهم من عند رقيه (ومشى)

*_____________________________________________**___________________________*

فى بيت رقية .......

شريف : هاتى الولاد عشان نروح

رقية : سيبهم يباتوا هنا يا شريف

شريف : لا معلش

رقية : متخافش يا شريف انا هفضل معاهم وهجيبهم بكرة وانا جاية العزا

شريف : معلش يا رقية هاتيهم ، وعلى فكرة العزا مش فى البيت انا  حجزت قاعة للسيدات وهيكون فيه صيوان بره للرجالة 

رقية : ماشى يا شريف بس برضه سيب الولاد

شريف : يالا يا رقية انا تعبان وعايز اروح اريح شوية

رقية : ماشى حاضر 

(. وجابتله اولاده ومشيو .)

*_____________________________________________**___________________________*

فــى خــلال ســت شـهــور ....

- لسه الحزن والهم مسيطر على شريف وولاده

- الدراسة بدأت ، ندى فى اولى ثانوى وبسنت رابعة ابتدائى ومحمد Kg2

- ندى وبسنت ومحمد ما بين عمهم وعمتهم وخالتهم 

*_____________________________________________**___________________________*

فى بيت رقية .......

شريف : انا مش عارف اعمل ايه ، العيال تعبت من الشحططة شوية عندك شوية عند خالتهم شوية عند مصطفى وانتِ عارفة مصطفى مبيطقش نفسه اصلاً

رقية : يبقى تتجوز يا شريف

شريف : اتجوز !! انتِ بتقولى ايه

رقية : بقولك الصح يا شريف انت لازم تتجوز

شريف : عيزانى اتجوز بعد راندا

رقية : عشان خاطر ولادك ، ولادك محتاجين ام فى البيت دول لسه عيال صغيرة

شريف : بس انا مش ..........

رقية : اسمعنى يا اخويا ، انت مشغول فى شغلك وممكن تغيب عنهم بالشهر واحنا والله بنشيلهم فى عيونا بس الشحططة دى متنفعش ولادك لازم يستقروا فى مكان ولازم يكون فى حد بيعتنى بيهم 

شريف : وانا  هلاقى فين بقى اللى تعتنى بولادى

رقية : نشوفلك واحدة مطلقة او ارمله ومبتخلفش او مخلفتش وساعتها هتشيل ولادك فى عيونها ، ماهى اخت راندا متجوزة لو كانت مش متجوزة كنا جوزنهالك

شريف : الموضوع صعب ، راندا حواليا فى كل مكان

رقية : انا مش بقولك اتجوز عشان نفسك ده عشان خاطر ولادك ، عيالك صغيرين كفاية محمد اللى لسه بيتعلم الكلام ولا بسنت او ندى هتربيهم لوحدك ازاى وفوق ده كله شغلك فى الجيش بيخليك تغيب عنهم فترة طويلة

شريف : هفكر فى الموضوع ده

رقية : انت اجازتك قد ايه

شريف : اسبوعين

رقية : طيب كويس ، وعموماً لو وافقت انا عندى العروسة

شريف : ربنا يسهل (وخد ولاده وروح)

*_____________________________________________**___________________________*

فى بيت شريف .......

ندى : بابا انا مش عايزة اروح عند اى حد انا عايزة افضل فى بيتنا

شريف : ازاى يا حبيبتى اسيبكم لوحدكم

ندى : انا مش صغيرة انا عندى ١٥ سنة وهعرف اخد بالى من نفسى ومن اخواتى

شريف : لا يا ندى يا حبيبتى انتِ لسه صغيرة

ندى : يا بابا صدقنى هعرف اخد بالى من اخواتى ، طيب تعرف انى بذاكر لـ محمد وكمان ساعات بذاكر لـ بسنت 

شريف : ربنا يخليكوا لبعض ويخليكوا ليا ، بس المسئولية مش مجرد مذاكرة او انك تنيميهم

ندى : قصدك على الاكل يعنى هناكل من بره وانا هتعلم الطبيخ

شريف : طيب ايه رأيك لو جبتلكوا واحدة تاخد بالها منكم

ندى : شغاله يعنى

شريف : لا 

ندى : امال ايه ، مربية ؟

شريف : لا برضه

ندى : امال ايه يا بابا

شريف : اتجوز مثلاً 

ندى : على ماما

شريف : ماما هتفضل مراتى بس انا هتجوز واحدة عشان تاخد بالها منكوا

ندى : لو عشان تاخد بالها مننا بس يبقى ماشى بس برضه انا اللى هاخد بالى من بسنت ومودى

شريف : امال انا هتجوز ليه بقى

ندى : عشان تغسلنا او تنضف او تطبخ

شريف : طيب والله فكرة

ندى : يعنى ايه

شريف : لحظة واحدة يا حبيبتى (واتصل بـ رقية)

رقية : انت فكرت بسرعة كده

شريف : لا انا جاتنى فكرة احلى 

رقية : فكرة ايه

شريف : عايزك تشوفيلي شغالة بس هتكون مقيمة مع الولاد على طول

رقية : شغالة !!

شريف : ايوة انا مش محتاج اكتر من واحدة تطبخ وتنضف وتغسل  يبقى اتجوز ليه

رقية : هو مش ممنوع انك تجيب شغالة عندك

شريف : هاخد تصريح وبعدين انا وضعى مختلف والموضوع سهل يعنى بس اهم حاجة تشوفيلي واحدة تكون محل ثقة اقدر ءآمن على الولاد معاها

رقية : سهلة هسأل صحباتى وارد عليك بس طالما هتبقى مقيمه ده معناه انها هتاخد مرتب كبير

شريف : مش مهم الفلوس المهم تبقى ست كويسة وتعرف تاخد بالها من الولاد

رقية : خلاص ماشى (وقفلوا)

شريف لـ ندى : خلاص يا حبيبتى هجيبلكم شغاله

ندى : ماشى يا بابا هروح بقى عشان اشوف اخواتى

(. دخلت ندى على محمد وبسنت لقيتهم بيلعبوا بلاى ستيشن .)

ندى : مش جعانين 

محمد : اه انا ميت من الجوع

بسنت : وانا كمان

ندى : هعملكوا سندوتشات

(. رجعت لابوها .)

ندى : بابا مش عايز تشرب حاجة

شريف : انتِ هتعرفى تعملى حاجة

ندى : مودى وبوسى جعانين هعملهم ساندوتشات وعصير

شريف : هتعرفى 

ندى : هحاول اتعلم

شريف : طيب بتعرفى تعملى قهوة

ندى : كنت بشوف ماما بتعمل لحضرتك

شريف : طيب انا هقوم اساعدك واعلمهالك

(. دخلوا المطبخ وبدأ شريف يعلم ندى ازاى تعمل عصير او ساندوتشات وعلمها ازاى تعمل القهوة .)

ندى : الموضوع سهل خالص

شريف : انتِ بس اللى عايزة تتعلمى

ندى : ماما كانت علمتنى كام حاجة كده

شريف لنفسه >> الله يرحمك يا راندا ، ندى مسبتش حاجة منك 

ندى : دوق بقى وقولى رأيك

شريف (بعد ما داقها) : تحفة يا حبيبة بابا تسلم ايدك

*_____________________________________________**___________________________*

- أصبحت حياة ندى مليانه احداث ومهام لازم تعملها ، بتصحى الصبح بدرى تجهز فطار وتجهز لبس اخواتها وتلبس محمد وتساعد بسنت فى لبسها وتفطرهم وتوديهم المدرسة وبعد كده تروح مدرستها

- تخلص ندى المدرسة وتاخد تاكسى وتروح تجيب اخواتها ، ترجع البيت يغيروا هدومهم ويتغدوا (الشغالة هى اللى بتعمل الغدا) ويناموا وتصحى ندى تعمل مع محمد الـ home work وتساعد بسنت فى مذاكرتها وبعد كده تبدأ مذاكرتها

- ندى نسيت انها طفلة من حقها تلعب وتجرى ، ندى نسيت اللعب وكل اهتمامها باخواتها ومذاكرتهم ونضافتهم وازاى تخليهم مبسوطين

- ندى بدأت تتعلم الطبيخ لانها ممكن تحتاج تطبخ واصبحت ندى أم قــاصــرة لـ بسنت ومحمد

*_____________________________________________**___________________________*

بــعــد مرور ٤ شهور ......

ندى : بابا انا قررت قرار

شريف : قرار مرة واحدة خير

ندى : هى مش حاجة جديدة احنا اتكلمنا قبل كده كتير فيها

شريف : يبقى بخصوص الثانوية العامة

ندى : يعنى 

شريف : عايزة تقولى ايه

ندى : ...........................

اشوفكم الحلقة الجاية

ارجو التقييم بـ كومنت

*_____________________________________________**___________________________*

بـ قلمى / آلاء الشريفى

(. لو حد عايز ينقل القصة يراسلنى على رسايل صفحة الفيس بوك .)