الحلقة الثانية والعشرين
جزء من حلقة سابقة :
(. وطلع يوسف من الدولاب الظرف اللى كان شريف مدهوله وطلع منها الوصية وبدأ يقرأها .)
ندى : مالك يا يوسف ، هو ايه اللى مكتوب فى الوصية
يوسف : .......................
*_____________________________________________**___________________________*
يوسف : كأن ابوكى بالوصية دى بيحللك اى مشكلة ممكن تواجهك مع اهلك
ندى : مش فاهمه حاجة
يوسف : ابوكى عينى واصى عليكي انتِ واخواتك
ندى : انت بتتكلم جد يا يوسف
يوسف : اه والله خدى اقرأى بنفسك
ندى (خدت الوصية وقرأتها) : ده بجد يا يوسف احمدك يارب يعنى محدش هيقدر ياخد منى اخواتى
يوسف : لا يا نودى يا حبيبتى وعلى فكرة لو باباكى معملش كده مكنتش هسمح لحد ياخدهم منك
ندى : انا مبسوطة اوى يا يوسف ، ربنا يرحمك يا بابا دايماً حاسس بيا
يوسف : ربنا يرحمه ان شاء الله
ندى : ويخليك ليا يارب
يوسف : اه صحيح ماما وبابا راجعين بيتهم بكرة
ندى : ليه كده ما هما قاعدين معانا اهو بدل ما يقعدوا لوحدهم
يوسف : انا مش عايز اضغط عليهم وهسيبهم براحتهم
ندى : زى ما بتحب يا حبيبي انا غرضى راحتهم
يوسف(باس دماغها) : ربنا يخليكي ليا يا ام بودة
*_____________________________________________**___________________________*
- عاش بسنت ومحمد مع يوسف وندى واتنقلوا مدارس خاصة فى القاهرة وندى كانت بتصرف عليم من فلوسها
- لبنى وامام بيزروهم كل اسبوع وساعات بيباتوا عندهم
- ندى نجحت فى سنة اولى وحولت جامعة القاهرة ويوسف اصر انها متأجلش وكان بيساعدها فى المذاكرة
*_____________________________________________**___________________________*
**_** بـــعـــد مـــــرور ســــنــــة **_**
فى بيت ندى ....
(. ندى صاحية من النوم بدرى عشان تجهز لـ يوسف لبسه وفطاره .)
ندى : ايه ده يا بسنت انتِ ايه مصحيكي بدرى كده
بسنت : انا لسه منمتش اصلاً
ندى : ليه كده يا حبيبتى السهر ده غلط عليكي
بسنت : عادى يا ندى بقى اجازة
ندى : طيب قومى البسى حاجة عشان يوسف هيصحى دلوقتى
بسنت : البس حاجة ليه مانا لابسة اهو
ندى : انتِ كده لابسه !!
بسنت : انتِ شايفة ايه
ندى : شايفة ان يوسف مينفعش يشوفك كده انتِ كبرتى
بسنت لسه هتتكلم
ندى بزعيق(وهى ماشيه) : قومى غيري يالا
(. دخلت ندى صحت يوسف .)
ندى : قوم يالا يا يوسف
يوسف : صباح الخير يا حبيبتى
ندى : صباح النور قوم يالا ادخل الحمام مفيش وقت انا جهزتلك الهدوم والفطار
يوسف : طيب
بعد ما خرج يوسف من الحمام .....
يوسف : ممكن تجى بقى تساعدينى فى لبسى زى زمان
ندى : حاضر انا جاية اهو
(. راحت ندى لـ يوسف تساعده فى اللبس ، بس محمد نادى عليها فـ سابت يوسف وبعد شوية رجعتله .)
يوسف : كان عايز ايه
ندى : قلق من نومه بس
يوسف : طيب خدى بالك من دلعك لـ محمد شوية ساعات بيزيد عن الحد المطلوب
ندى : انت كل يوم تقول الاسطوانه دى يا يوسف
يوسف : وياريتك بتسمعى الكلام
ندى : ياريتك انت تنسى انى اغير معاملتى لـ محمد
يوسف : ربنا يهديكى انا ماشى
ندى : استنى افطر
يوسف :مش طافح (وخرج)
ندى : يا يوسف استنى يووووووووه
بسنت : هو فى ايه
ندى بزعيق : مفيش حاجة مفيش حاجة (ودخلت اوضتها)
__**__**__**__**__
بعد مرور تلت ساعات ....
(. الجرس بيرن وبسنت بـ تفتح .)
لبنى : اذيك يا بسنت
بسنت : اذيك يا طنط عامله
لبنى : الحمد لله ، خير صاحية بدرى
بسنت : لا انا لسه منمتش
لبنى : هى ندى فين
بسنت : جوه فى اوضتها
لبنى : طيب انا هدخلها
(. راحت لبنى وخبطت على الباب ودخلت .)
لبنى : مالك يا ندى
ندى : مفيش حاجة يا طنط
لبنى : مفيش حاجة ازاى ده انتِ عينك حمرا من كتر العياط
ندى اتفتحت فى العياط اكتر
لبنى : الله الله الله مالك بس (خدتها فى حضنها) اهدى يا حبيبتى يوسف هو اللى زعلك صح !!
ندى : انا تعبت اوى يا طنط المسئولية بقت تقيلة زيادة عن اللزوم وكل اللى حواليا عايزين ياخدوا وبس
لبنى : كل اللى حواليكي !! قصدك يوسف
ندى : كلهم يا طنط كله بيضغط عليا انا ٢٤ ساعة واقفة على رجلى محدش بيفكر يجيب لنفسه كوباية مياة ، كلهم عايزنى اطبطب وادادى واراضى ومفيش حد فيهم بيقولى حتى ربنا معاكى
لبنى : معلش يا حبيبتى استنى الجزاء من عند ربنا
ندى : انا مش زعلانه منهم هما اللى بيزعلوا
لبنى : وهما بيزعلوا ليه ان شاء الله ده انتِ شيلاهم فى عينك
ندى : غصب عنى مبقدرش اهتم بكل حاجة بس اى حاجة يحصل فيها تقصير ولو عُشر فى المية الدنيا بتقوم
لبنى : معلش يا نودة هنعملهم ايه بكرة بسنت ومحمد وعبد الله يكبروا شوية والحمل هيخف ربنا يعينك يا حبيبتى
ندى : يارب
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت رانيا .......
رانيا : أدهم كنت عايزة اطلب منك طلب
أدهم : اتفضلى يا ماما
رانيا : عايزة اروح ازور ندى فى بيتها
أدهم : ياااااه يا ماما ده انتِ بقالك كتير اوى مروحتلهاش
رانيا : كنت زعلانه منها بس خلاص بقى كفاية لحد كده
أدهم : طيب حاضر شوفى انتى عايزة تروحى امتى وانا جاهز
رانيا : هكلم عمتها رقية يمكن تبقى عايزة تروح معانا
أدهم : ماشى
رانيا بـ رقية ....
رانيا : اذيك يا رقية عاملة ايه
رقية : الحمد لله انتِ عامله ايه وادهم اخباره ايه
رانيا : احنا كلنا بخير الحمد لله ولادك عاملين ايه
رقية : بخير يا حبيبتى الحمد لله
رانيا : بقولك ايه كنت عايزة اخد رأيك فى حاجة كده
رقية : حاجة ايه
رانيا : كنت عايزة ازور ندى
رقية : تزورى ندى !! انتِ مش كنتى مقطعاها
رانيا : ورغم كده كانت بتسأل عليا وبتهيألى آن الآوان بقى نلم الدور
رقية : هتسافرى لها القاهرة
رانيا : ايوة وبالمرة اعذمها على فرح أدهم
رقية : طيب هتروحى امتى
رانيا : انتِ مش هتجى معايا
رقية : مش عارفة
رانيا : انا بقول نروحلها احنا الاتنين ولا انتِ ايه رأيك
رقية : انا معنديش مانع هنروح امتى
رانيا : خير البر عاجله نروح بكرة
رقية : خلاص ماشى بس هقول لـ فؤاد وارد عليكي تانى
رانيا : ماشى انا جنب التليفون (وقفلوا)
أدهم : ماما ممكن اسألك سؤال
رانيا : خير
أدهم : هو انتوا ليه عملتوا كده مع ندى
رانيا : عملنا ايه
أدهم : كنتوا مصممين تاخدوا محمد وبسنت
رانيا : عشان احنا اولى بيهم
أدهم : اولى بيهم من ندى ، دى هى اللى مربياهم
رانيا : لا اولى بيهم من عمهم مصطفى
أدهم : وهو دخله ايه
رانيا : كان عايز ياخدهم وده لو خادهم هيوريهم ايام سودة
أدهم : انا مش فاهم حاجة ، عمو مصطفى ده بيكره نفسه اصلاً يبقى ازاى عايز ياخد محمد وبسنت
رانيا : عايز ياخدهم عشان لو كانوا فى وصايته الفلوس كمان هتكون فى وصايته ولو رفع قضية كان هيكسبها بس الظاهر ان شريف الله يرحمه كان حاسس بكل اللى هيحصل ده وعشان كده ولى يوسف بـ وصاية محمد وبسنت
أدهم : طيب وطنط رقية ؟
رانيا : هى من ناحية كانت عايزة تحافظ على العيال من العيشة مع مصطفى ومن ناحية تانية كانت مضايقة ان بعد التعب اللى تعبته مع عمك شريف الله يرحمه خصوصاً فى الاخر يفضل يوسف عليها ويديله العيال والفلوس
أدهم : يعنى مش طمع
رانيا : لا رقية صاحبة عمرى وانا ادرى بيها مش مادية وميفرقش معاها الفلوس هى بس كانت عايزة العيال
أدهم : طيب هتروحوا امتى
رانيا : بكرة بعد صلاة العصر هنتحرك بس رقية لسه هتتصل تأكد عليا
أدهم : ماشى
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت امــام ....
امام : مالك يا لبنى
لبنى : زعلانه اوى على ندى المسئولية كبرت وزادت عليها
امام : غريبة اوى انتِ حبتيها كده ازاى
لبنى : انا مكنتش بكرهها انا كنت خايفة على يوسف وبعدين مش كل اللى قولته حصل اهو
امام : بس يوسف مبسوط وندى مش مقصرة معاه فى حاجة
لبنى : ماهو عشان كده انا بفكر فى فكرة كده
امام : خير فكرة ايه
لبنى : ناخد شقة فى نفس المنطقة اللى فيها يوسف وندى ولو فى العمارة ناخد معاهم فى نفس العمارة ان شاء الله حتى ايجار
امام : ليه كل ده ؟
لبنى : اهو نبقى جنبهم اساعدها فى حاجة اخد بالى من بودة اى مساعدة
امام : بس انتِ كده بتشحططينا
لبنى : يا امام احنا مبقاش لينا حد الا يوسف خصوصاً من بعد ما فريدة وعيالها سافروا
امام : هى فكرة كويسة بس شحططة ان احنا نسيب بيتنا وحتتنا
لبنى : وهو يعنى التنطيط كل شوية عند يوسف مش شحططة
امام : طيب سبينى كده اقلبها فى دماغى وارد عليكي
لبنى : ماشى
*_____________________________________________**___________________________*
تانى يوم فى بيت ندى .......
(. الجرس ضرب وفتحت ندى لقيتهم رانيا ورقية وأدهم وحمزة وحازم ، السلام كان حار جداً بينهم .)
رانيا : يعنى خلاص مش زعلانه
ندى : والله دخلتكم عليا دى نستنى حاجات كتير
رقية : معلش احنا جينا من غير ميعاد بس كنا عايزين نعلمهالك مفاجأة
ندى : يا عمتو انتوا تيجوا فى الوقت اللى يريحكوا
حمزة : فين عبد الله
ندى : بيلعب جوه هو ومودى شوية كده وهجيبهم خلينا نقعد من غير دوشة
رانيا : ربنا يكون فى عونك يا ندى المسئولية دى تقيلة اوى
ندى : الحمد لله على كل حال ربنا هو اللى بيعين
ادهم : امال فين يوسف
ندى : اه صحيح هو راح فين !! طيب ثوانى ادخل اشوفهم
(. دخلت ندى قالت لـ الشغالة تعمل لـ الضيوف حاجة يشربوها وبعد كده راحت تشوف يوسف فين لقيته فى البلكونة بيكلم الموبايل .)
يوسف >> عادى يعنى الزهق الزوجى اللى بيحصل لـ الكل
يوسف >> مش بالظبط بس هى جت كده بقى
يوسف >> قول لـ الزمان ارجع يا زمان
(. ندى مفهمتش هو بيكلم مين بس زعلت من كلام يوسف بس استجمعت قواها ودخلت عليه .)
ندى : يوسف
يوسف : ايوة يا ندى
ندى : بتهيألى مينفعش تسيب الضيوف وترغى فى الموبايل
يوسف >> طيب نتكلم وقت تانى - ان شاء الله - سلام
يوسف : انا قولت انتوا عيلة فى بعض وكنت عايز اسيبكم براحتكم
ندى : انت كنت بتكلم مين
يوسف : ده من امتى ان شاء الله الاسئلة دى
ندى : ماهو لما الاقيك كل شوية ............
(. قطع كلام ندى صريخ وعياط عبد الله وطلعت تجرى عشان تشوفه ماله ويوسف وراها .)
ندى : ماله بودة يا مودى حصله ايه
محمد : ضربته
ندى : ضربته !! ليه كده
محمد : خربشنى وتف عليا
ندى : يا محمد انا مش ١٠٠ مرة اقولك انه صغير ومش فاهم حاجة بتضربه ليه بس
محمد : عشان هو قليل الادب (ومشى)
يوسف : هو ده اللى ربنا قدرك عليه !! هو ده الرد المناسب لـ موقف زى ده
ندى : يوووه يا يوسف انت عايزنى اعمله ايه
يوسف : على الاقل عاقبيه
ندى : اعاقبه على ايه هو فاهم
يوسف بعصبية : اه فاهم على الاقل فاهم يعنى ايه غيره ، اخوكى يا هانم بيغير من ابنك ده بيغير منى انا شخصياً وانتِ بتطاوعيه فى كل حاجة بتفضليه على ابنك وعلى بسنت وعليا ، بتحاولى تحسسيه انه الكل فى الكل لحد ما اتنمرد علينا كلنا
ندى : بذمتك ده وقته !!
يوسف : ولا عمر اى وقت كان وقته روحى شوفى ضيوفك (وخرج)
ندى لنفسها >> يارب صبرنى
(. وخدت عبد الله ورجعت لاهلها ويوسف كان قاعد معاهم .)
رانيا : كنت عايزة افهمك حاجة
ندى : خير يا خالتو
رانيا : حكت لها الكلام اللى قالته لـ ادهم
ندى : يعنى عمى مصطفى كان عايز يرفع قضية
رانيا : ايوة
ندى : كل ده عشان الفلوس
رانيا : بالظبط
ندى : ملعون ابو الفلوس اللى تخلى واحد يبقى واطى بالشكل ده
رانيا : بس عمك مصطفى طول عمره واطى ، المهم انتِ متكونيش زعلانه منى
ندى : لا مش زعلانه والمفروض اتأسفلكم على كلامى وطريقتى معاكم بس انا والله كنت مضغوطة اوى ايامها
رانيا : ربنا يعينك
(. قعدت العيلة شوية مع ندى ويعد كده روحوا .)
ندى : انا داخلة اغير لـ بودة وانيمه
يوسف : واكيد هتنامى جنبه
ندى : انتوا حتى النوم مستكترينه عليا
يوسف : لا نامى نامى هو انتِ يعنى لو صاحية بشوفك
(. دخلت ندى الاوضة وبعد شوية جه عليها محمد .)
محمد : انتِ زعلانه منى
ندى : اه زعلانه وجداً
محمد : انا مكنش قصدى بس هو استفذنى
ندى : ١٠٠ مرة اقولك هو صغير ومش فاهم حاجة ، كل اللى هو فاهمه انه كده بيلعب معاك
محمد : مانا لما ضربته كنت بلعب معاه
ندى : ممكن متمدش ايدك على بودة تانى حتى لو لعب
محمد : انتِ بتحبيه اكتر منى ؟
ندى : قولتلك مليون مرة مبحبش حد قدك بس هو بيبي صغير مينفعش نعامله كده
محمد : يعنى بتحبينى انا اكتر
ندى : اه بس برضه بحب بودة ومحبش انك تزعله
محمد : حاضر مش هزعله
ندى : ماشى يا حبيبي
محمد : ممكن انام جنبك
ندى : اكيد طبعاً
(. خلصت ندى لـ عبد الله ونيمته ومحمد كمان نام ، فقررت تخرج تقعد مع يوسف شوية ، خرجت لقيت يوسف فى البلكونة هو وبسنت بيهرجوا سوا .)
يوسف : ايه ده انتِ منمتيش
ندى : لا منمتش بس قولت اجى اقعد معاكم ولا فى مانع
يوسف : لا مفيش تعالوا نتفرج على التلفزيون(ودخل)
ندى : مش قولتلك متلبسيش اللبس المكشوف ده ويوسف موجود
بسنت : انتِ بتغيري منى ولا ايه يا ندى
ندى : انتِ هبلة ولا ايه بس كده حرام ، كده بتاخدى ذنبه وذنبك وانا شايله الذنب معاكى
بسنت : فكيها بقى يا ندى
ندى : اسمعى الكلام ممكن
بسنت بقرف : حاضر ممكن بقى ندخل نتفرج على التلفزيون
ندى : اتفضلى
(. دخلوا وقعدوا يتفرجوا على التلفزيون شوية بعدها موبايل يوسف رن وخرج لـ البلكونة ، ندى عملت انها بتدور على حاجة عشان تسمعه .)
يوسف >> لا عادى اى وقت انا موجود
يوسف >> كنت بتفرج على التلفزيون
يوسف >> وانتِ كمان وحشانى
(. يوسف خد باله من ندى وقفل على طول وندى بصتله كتير بس متكلمتش وبعدين دخلت اوضتها ويوسف دخل وراها .)
يوسف : مالك !!
ندى : مالى !! انت ازاى قدرت تعمل كده
يوسف : عملت ايه
ندى : تعالى نخرج بره العيال نايمة (وراحوا اوضة تانية)
يوسف : ممكن افهم عملت ايه بقى
ندى : كنت بتكلم واحدة !!
يوسف : وايه المشكلة
ندى : ايه البرود ده
يوسف : فى ايه !!
ندى : فى ايه انت بقالك فترة متغير وقولت يمكن ضغط الشغل ، تروح مأموريات مفاجأة واقول شغله ولازم استحمل ، تقعد ترغى بالساعات فى الموبايل واسمعك واكدب نفسى ، حاسة ان فى واحدة فى حياتك وبكدب احساسى اقول لا يوسف مش ممكن يعمل كده ، من الاخر متنكرش انا حاسة من زمان
يوسف : على فكرة انا مش هنكر انى فعلاً بكلم واحدة ولا كنت هخبى عليكي
ندى : لا بقى افهم ، انت بتكلمها على اساس ايه
يوسف بزعيق : على اساس انى محتاج ست فى حياتى
ندى : محتاج ست !! امال انا ايه يا يوسف ؟
يوسف : انتِ ندى ام ابنى ، لكن ندى مراتى حبيبتى مش لاقيها
ندى : يا سلام ، عشان ملقتش ندى حبيبتك قررت تدور على حبيبة تانية
يوسف : انا مكنش عندى اى مانع اشيل مسئولية اخواتك اللى انا الحمد لله لحد دلوقتى مقصرتش فيها بس انتِ قصرتى فيا ، انا مجرد خيال عايش جنبك بشوفك بالصدفة اهتمامك بـ لبسك وشعرك بقى شبه منعدم اهتمامك بيا كـ زوج يتلخص فى الاكل وبس لكن اى حقوق تانية مفيش ده انتِ حتى بتروحى تنامى فى الاوضة التانية عشان محمد قرر انك تنامى جنبه الليلة ولا كأن فى حمار نايم جنبك
ندى بدموع : ياااااه ده انت شايل ومعبى اوى منى
يوسف : ويارتنى خلصت
ندى : انت كمان مخلصتش
يوسف : لا مخلصتش يا ندى ، انا اتحرمت من كل حاجة كانت حلوة فى حياتى ، حتى الكلمه الحلوة منك اتحرمت منها ، كلمه حبيبي وبحبك نسيت بيتنطقوا ازاى ، ده انتِ وصلت بيكي انك تحطيلي الاكل ومتاكليش معايا عشان مستنية اخواتك ، ده احنا مبقاش بيتقفل علينا باب اوضة لوحدنا ولو حتى لـ ساعة واحدة احس فيها انك بتاعتى انا
ندى : انت بتحاسبنى على ايه انت كنت عارف ان كل ده هيحصل انا مضربتكش على ايدك
يوسف : وانا مقصرتش معاكى ولا مع اخواتك وشايل جزء كبير من المسئولية معاكى عشان اديلك وقتك عشان متهملنيش ورغم كده ركنتنيى على الرف
ندى : اياً كان ميكونش جزائى بعد كل العذاب اللى شوفته انك تعرف عليا واحدة
يوسف : عيزانى اعمل ايه وانا عايش بطولى حياة ناشفة روتينية وزوجه مهمله فى ابسط حق من حقوقى ، حقى الشرعى فيكي يا ندى
ندى : انت يا يوسف تخونى !!
يوسف : انا يوسف يا ندى مش سيدنا يوسف
ندى : وانا مش جبل انا خلاص تعبت كلكم عايزين تاخدوا مفيش حد بيدى
يوسف : بس انا اديتك كتير يا ندى رغم اهمالك فيا وعلى فكرة انا قولتلك ١٠٠ مرة اهتمى خدى بالك مرة بطريقة مباشرة ومرة غير مباشرة حذرتك من الاهمال ده بس لا حياة لمن تنادى
ندى : انت شايف ان بعد كل ده يبقى ده جزائى
يوسف : وانتِ شايفة ان جزائى بعد كل ده اتركن على الرف وابقى مجرد خيال معاكى فى البيت
(. ومشى وسابها وقعدت ندى منهارة وتعيط .)
ندى بدموع لنفسها >> فعلاً انا اهملته وقصرت معاه زيادة عن اللزوم بس اخر حاجة اتوقعها انى اتوجع كده من يوسف ، عمرى ما تخيلت ان الضربة القاضية تجى من يوسف حب عمرى ياااارب الهمنى الصبر وقوة التحمل مبقتش قادرة يااااارب
(. قضى يوسف الليلة فى البلكونة مهموم ، وندى نفس النظام .)
*_____________________________________________**___________________________*
تانى يوم الجمعه الصبح بدرى ....
(. صحيت ندى من النوم تطفى الانوار وتفتح الشبابيك ، لقيت يوسف نايم فى الـ living room غطته ودخلت اوضتها بس صوت بسنت فى اوضتها لفت انتباهها .)
بسنت >> انا مش عارفة والله ده حصل ازاى
بسنت >> يا بنتى غصب عنى والله
بسنت >> بصراحة مستخسراه فيها
بسنت >> هو انا اه صغيرة بس متأكده انى بحبه
بسنت >> لا طبعاً لا ندى ولا اى حد يعرف حاجة مفيش غيرك
بسنت >> ...........................
اشوفكم الحلقة الجاية
ارجو التقييم بـ تعليق
*_____________________________________________**___________________________*
بـ قلمى / آلاء الشريفى
(. لو حد عايز ينقل القصة يراسلنى على رسايل صفحة الفيس بوك .)
0 التعليقات :
إرسال تعليق