الحلقة السابعة عشر
جزء من حلقة سابقة :
حازم : كنت عايز اقولك حاجة مهمة
يوسف : اتفضل
حازم : ........................
*_____________________________________________**___________________________*
حازم : انا سايبلك ندى بمزاجى
يوسف : نعم !!
حازم : اللى سمعته ، ندى دى بتاعتى من واحنا قد كده بس انا سبتهالك بمزاجى
يوسف : ولما ندى بتاعتك سبتها ليه اصلاً
حازم : انت عارف وانا عارف
يوسف : عارف ايه ؟
حازم : انت ضحكت على ندى وثبتها وخدتها منى
يوسف : انا مش فاهم انا خدتها منك ولا انت سبتهالى بمزاجك
حازم : ندى كانت بتحبنى لحد مانت ظهرت فى حياتها
يوسف : تمام
حازم : تمام ايه
يوسف : ماهى اصلها لو كانت حبتك بجد مكنتش راحت لحد غيرك ولا ايه
حازم : هى محبتش غيرى بس انت ضحكت عليها
يوسف : طيب انت عايز ايه دلوقتى يعنى ؟
(. حازم اتلخبط بسبب برود يوسف ومعرفش يقوله ايه .)
يوسف : قولى انت عايز ايه وانا اعملهولك ، عايزنى اسيبها !!
حازم : يعنى انا لو قولتلك كده هتسيبها
يوسف : اكيد بس لازم تبقى هى موافقة
حازم : وافرض موافقتش
يوسف : تبقى مبتحبكش
(. هنا جت رقية اللى كانت سمعت نص الحوار .)
رقية : حازم !! ايه اللى انت بتقوله ده
حازم : بقوله الحقيقة
رقية : كسر حُقك
يوسف : محصلش حاجة يا مدام رقية
رقية : ادخل اوضتك
(. دخل حازم اوضته وهو مخنوق .)
رقية : انا اسفة يا يوسف على اللى حصل ده بس هو حازم كده
يوسف : لا يا مدام رقية محصلش حاجة
رقية : ايه مدام رقية دى اعتبرنى مامة ندى
يوسف : ماشى ، بس حضرتك كنتى عيزانى فى ايه لانى اتأخرت جداً
رقية : انا هدخل فى الموضوع على طول انا عيزاك تعجل بجوازك من ندى
يوسف : ممكن اعرف السبب
رقية : انت طبعاً عارف ظروف شريف وللاسف حالته بتتأخر
يوسف : ربنا يشفيه ان شاء الله
رقية : ان شاء الله بس لما ندى تتجوز نفسيته هتستريح اكتر لانه هيطمن عليها وده ممكن يساعد ان حالته تتحسن
يوسف : انا كنت مع ندى امبارح واتفقنا ان الفرح كمان سبع شهور ان شاء الله
رقية : من غير ما اتدخل بس مش بعيد كده
يوسف : ماهى ندى مش مُقتنعه اصلاً بس التوقيت ده مناسب هتكون الشقة خلصت وتكون ندى خلصت الترم الاول
رقية : طيب تمام على خيرة الله ، اعذرنى يا يوسف بقى بس ده من خوفى على ندى
يوسف : لا طبعاً براحتك احنا الاتنين ولادك
رقية : ربنا يكرمك يا يوسف ويكملكم على خير
يوسف : يارب انا هستأذن بقى عن اذن حضرتك (ومشى)
(. مشى يوسف من عند رقية ودخلت رقية وهى بتغلى على حازم .)
رقية : انا غلطانه انى افتكرتك راجل اقدر اعتمد عليه
حازم : قصدك ايه بقى
رقية : قصدى ايه !! ايه اللى انت هببته مع يوسف ده
حازم : يا ماما حسى بيا انا بحب ندى ومش قادر اشوفها مع يوسف
رقية : مش لما تبقى انت بنى ادم وبتحس ابقى احس بيك ، الرجل ميخربش على بنت بيحبها الرجل اللى بجد هو اللى يتمنى لها السعادة حتى لو مع واحد غيره
حازم : بس يوسف خدها منى
رقية : يوسف مخدهاش منك يا حازم انت عارف كويس اوى زى مانا عارفة ان ندى محبتكش
حازم : لا كانت ..............
رقية تقاطعه : مش عايزة اسمع كلمة زيادة وصدقنى يا حازم لو قربت من ندى ولا فكرت تخرب عليها هيكون رد فعلى عنيف معاك (وخرجت)
*_____________________________________________**___________________________*
بعد اسبوع فى بيت يوسف ........
يوسف : هو انتوا مش عايزين تفرحوا بيا ولا ايه
امام : عايزين طبعاً ليه بتقول كده
يوسف : اصل ماشوفتش حد فيكم سألنى على الجواز ولا اتكلم فيه
لبنى : انا ماليش دعوة باى حاجة فى الموضوع ده
امام : انت عايز تتجوز
يوسف : لو معندكوش مانع
امام : لا طبعاً اتوكل على الله احنا فديك الساعة لما نشوفك عريس
يوسف : على شهر ٤ كويس ولا ايه رأيكوا
امام : لا كويس على الاقل تكون جيت القاهرة
يوسف : وانتِ يا ماما ايه رأيك
لبنى : ده على اساس انه يهمك وهتاخدى بيه
يوسف : الله يبارك فيكى يا حبيبتى
امام : هتتفق مع ابوها انت ولا ابقى اجى معاك
يوسف : اللى يريحك
امام : هنسافر معاك انا وامك اسماعلية وهنروح نزورهم ونتفق معاهم
لبنى : اتكلم عن نفسك
يوسف : ربنا يخليكوا ليا هدخل انام شوية ( وقام)
امام : ايه اللى انتِ بتعمليه ده يا لبنى
لبنى : انا مش رايحه فى حتة
امام : احنا مزورناش البنت من يوم ما قرينا فاتحتها ودى وحشة فى حقنا
لبنى : مقهورة على ابنى يا امام
امام : حقك بس حقه على امه انها تعامل خطيبته كويس وتودها لكن كده يزعل يوسف
لبنى : طول عمرك بتعوم على عوم يوسف لحد ما دماغه بقت ناشفة ومبيسمعش كلام حد ، عايز ادخل كلية عسكرية ادخل يا بابا عايز اسافر مع صحابى سافر يا حبيب بابا ، عايز اخطب واحدة منعرفهاش ونعم النسب يا يوسف ، فى ايه !!
امام : فى ايه انتِ !! يوسف عمره ما خيب ظنى فيه ودايماً اختياراته صح او على الاقل بيكون قدها ابنك راجل يا لبنى مينفعش نمشى كلامنا عليه
لبنى : بس احنا ابوه وامه
امام : الكلام ده مالوش لزوم هنسافر مع يوسف وهنعامل ندى واهلها احسن معامله لو مش عشان خاطر يوسف يبقى عشان خاطر ربنا
لبنى : حاضر
امام : ربنا يسعده ويكمله على خير ان شاء الله
لبنى : يارب
*_____________________________________________**___________________________*
فى الكافيه المعتاد ....
هايدى : انتِ لازم تتكلمى معاها
مايا : انا لو كنت افرق معاها مكنتش عملت كده
هايدى : وانتِ ازاى روحتى عيد ميلادها وانتِ زعلانه منها
مايا : انا كنت فى الدانڤا بالصدفة ولما يوسف شافنى جه سلم عليا وعزمنى اتحرجت ارفض
هايدى : وهى عملت معاكى ايه
مايا : سلمت عليا عادى ومتكلمتش معايا نص كلمه
هايدى : انتِ غلطانه يا مايا لازم تعرفى مالها
مايا : طالما هى مقالتش يبقى خلاص
هايدى : لا يا مايا غلط ندى دى صاحبة عمرك ومعنى انها تبعد عنك كده يبقى فى حاجة زعلته منك اوى
مايا : بس انا مزعلتهاش
هايدى : جايز تكونى زعلتيها وانتِ مش واخده بالك
مايا : انا ازعل ندى !! انتِ مش عارفة انا بحبها قد ايه وعمرى ما زعلتها
هايدى : انا قولت جايز ولو انتِ فعلاً باقية عليها وبتحبيها يبقى خدى خطوة وكلميها
مايا : يعنى اعمل ايه
هايدى : روحى لها البيت فى وقت انتِ متأكده انها فيه واتكلمى معاها
مايا : خلاص ماشى
هايدى : ابقى عرفيني عملتى ايه
مايا : اكيد ان شاء الله
*_____________________________________________**___________________________*
بعد كام يوم فى بيت ندى ......
امام : احنا عارفين ان مقصرين فى ندى من يوم الخطوبة مزورنهاش
شريف : لا ولا يهمك احنا فى النهاية اهل
امام : ربنا يديم بينا المعروف ان شاء الله
شريف : ان شاء الله
لبنى : امال ندى راحت فين
شريف : فى المطبخ ثوانى وجاية
امام : احنا جايين نحدد معاد فرح ندى ويوسف
شريف : والله انا معنديش مانع بس انتوا عاوزينه على امتى
يوسف : شهر ٤ الجاى ان شاء الله
شريف : صعب يا يوسف
يوسف : صعب ليه ؟؟
شريف : ندى جامعة اسماعلية وعشان تتجوز فى القاهرة هتكمل ازاى
يوسف : الموضوع ده له حلين حضرتك تقدر تختار اللى يناسبكم
شريف : ايه هما
(. هنا جت ندى وقدمت لهم الواجب وقعدت معاهم .)
شريف : كنت بتقول فى حلين
يوسف : الاول ان ندى تفضل فى جامعة اسماعلية عادى وهنشوف حد يبعتلها المحاضرات والسكاشن بالايميل وايام الامتحانات تجى تقعد هنا لحد ما تخلص
شريف : والتانى
يوسف : التانى ان احنا نكتب الكتاب قبل الدراسة ما تبدأ وهغير لندى محل اقامتها واخليه القاهرة وبكده تقدر تحول جامعة القاهرة طبقاً للتوزيع الجغرافى وقبل الجواز برضه تروح القاهرة على الامتحانات
امام : والله الاتنين كويسين ولا انتوا ايه رأيكم
لبنى : المهم رأى ندى ، انتِ ايه هيناسبك
ندى : اسماعلية هتناسبنى قبل الجواز والقاهرة بعد الجواز
يوسف : يبقى احنا نمسك العصاية من النص
ندى : يعنى ايه
يوسف : يعنى خليكى زى مانتِ فى اسماعلية خلصى اول سنه وبعد كده هحولك القاهرة فى السنه التانية
شريف : كده كويس بدل ما نستعجل ونكروت نفسنا فى كتب الكتاب
يوسف : يعنى الفرح فى شهر ٤ كويس
شريف : احنا نخليه فى اجازة نص السنة عشان شهر ٤ ده هتكون ندى فى عز الدراسه
ندى : بعد اذنك يا بابا شهر ٤ كويس عشان ابقى حضرت شهرين من الترم التانى وفهمت الدنيا ماشية ازاى ده بعد اذنك طبعاً
شريف : خلاص كويس شهر ٤
يوسف (حس ان شريف عايزه بدرى) : انا بقول شهر اتنين كويس
لبنى : هتفرق من شهرين يعنى
امام : طيب ما خير البر عاجله احنا اول ما الشقة تجهز وانتوا تجهزو نحدد معاد الفرح
يوسف : يا بابا الكلام ده مش هياخد شهرين
امام : طيب وايه المشكلة خير البر عاجله
شريف : انا معنديس مانع
يوسف : وانتِ يا ندى
ندى : اللى تشوفوه
لبنى : لا يا حبيبتى لازم تقولى رأيك
ندى : خلاص ماشى
امام : يبقى على خيرة الله كمان تلت شهور
شريف : خلاص على خيرة الله
(. اتفقوا على كل التفاصيل وبعدها مشيوا .)
بعد ما مشيوا ......
شريف : مامة يوسف بقت كويسة اهى
ندى : اه مانا خدت بالى
شريف : انتِ ايه رأيك فى ان الجواز بعد تلت شهور
ندى : انا معنديش مشكلة فى اى وقت المشكلة فى اخواتى
شريف : ممكن بقى تبطلى تشيلى هم غيرك شوية
ندى : دول اخواتى
شريف : طيب خلينا فى جوازك ومتخافيش على اخواتك هما اصلاً قدرك
ندى : طيب هيبقى نظام حياتى ازاى ما بين اخواتى وما بين يوسف
شريف : انتِ ظبطيها مع يوسف
ندى : تمام
شريف : ربنا يسعدك يا حبيبتى
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت رانيا ......
رقية : حمد الله على السلامه يا رانيا
رانيا : الله يسلمك وانتِ اخبارك ايه
رقية : الحمد لله ، حمزة دخل طب اسنان
رانيا : مبرروك وندى ؟
رقية : دخلت تجارة
رانيا : ايه حكاية خطوبتها دى
رقية : ربنا يكملها على خير ، ده واحد من القاهرة بيشتغل هنا فى اسماعلية وشافها وعجبته وخطبها
رانيا : بس الموضوع جه بسرعه اوى
رقية : شريف اخويا عايز يطمن عليها
رانيا : وبيشتغل ايه خطيبها ده
رقية : ظابط
رانيا : ما شاء الله
رقية : ده احتمال الفرح يكون كمان شهرين تلاته بالكتير
رانيا : الله !! ليه الاستعجال ده
رقية : خير البر عاجله
رانيا : ربنا يكملها على خير
رقية : هى مزارتكيش بعد ما جيتى من السفر
رانيا : لا انا معرفتهمش
رقية : ليه
رانيا : هروح ازورهم بكرة ان شاء الله واعملها لهم مفاجأة ان شاء الله
رقية : ان شاء الله
رانيا : مش انا هخطب لِـ ادهم
رقية : بجد والله مين ؟
رانيا : واحدة زميلته فى الكلية هنروح نزورهم قريب ان شاء الله
رقية : ربنا يتممله على خير يارب
رانيا : يارب يا رقية عقبال ولادك
رقية : فى حياتك ان شاء الله
*_____________________________________________**___________________________*
فى احدى المطاعم .......
يوسف : انا مبسوط اوى ان احنا هنتجوز
ندى : ممكن اسألك على حاجة
يوسف : اكيد يا حبيبتى
ندى : هو انا ازاى هـ اهتم باخواتى وبيك وبدراستى حاسة ان الموضوع هيبقى صعب
يوسف : انتِ اللى مصعباها يا ندى
ندى : ازاى
يوسف : بصى بالنسبة لمذاكرتك فانا هبقى اذاكر معاكى وهساعدك وهظبطلك وقتك ده اولاً
ندى : وثانياً ؟
يوسف : ثانياً ان انا هجيبك لاخواتك خميس وجمعه وفى الاجازات بتاعتهم هجيبهم عندنا
ندى : بجد يا يوسف
يوسف : طبعاً بجد مش انا وعدتك انى مش هحرمك منهم
ندى : انا بحبك اوى يا يوسف بجد بحبك ربنا ما يحرمنى منك
يوسف : انتِ ازاى ممكن تفكرى انى هحرمك من اخواتك
ندى : كنت قلقانه مش اكتر
يوسف : ندى يا حبيبتى متقلقيش من ناحيتى خالص انا مش هعمل غير اللى يريحك
ندى : ربنا يخليك ليا
يوسف : ومايحرمنيش منك ، اما بالنسبة لـ ثالثاً بقى
ندى : هو فيه ثالثاً
يوسف : مش انتِ قولتى اهتم بيك وبدراستى وباخواتى
ندى : اه لسه انت ؟
يوسف : دى بقى مهمتك انتِ شوفى هتهتمى بيا ازاى
ندى : ان شاء الله هخليك اسعد واحد فى الدنيا
يوسف : طول مانتِ جنبى انا اسعد راجل فى الدنيا
(. كفاية كده عشان مرارة السناجل :D .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت ندى ......
(. ندى بتتفرج على التلفزيون هى واخواتها وفجأة الجرس رن .)
ندى : قوم يا مودى افتح
محمد : حاضر
مايا : اذيك يا مودى
محمد : الحمد لله
مايا : هى ندى موجودة
محمد : اه موجوده تعالى ادخلى
مايا : لا ندهالى
محمد : يا ماما تعالى مايا هنا
ندى لنفسها >> مايا !! (وقامت)
ندى : اذيك يا مايا اتفضلى
مايا : لا متشكرة انا جاية اسألك على حاجة
ندى : هنفضل على الباب يعنى تعالى ادخلى
(. دخلت مايا وخدتها ندى ودخلوا اوضتها .)
مايا : مالك يا ندى
ندى : مالى ازاى ؟؟
مايا : متغيره من ناحيتى انتِ شبه قطعتى علاقتك بيا
ندى : مفيش حاجة يا مايا
مايا : لا فيه ولازم افهم
ندى : انتِ السبب يا مايا انى اتغير كده
مايا : طيب فهمينى انا عملت ايه
ندى : يعنى انتِ مش عارفة
مايا : والله ما عارفة
ندى : طيب راجعى نفسك
مايا : هو فى ايه يا ندى ما تفهمينى
ندى : حاضر هفهمك
مايا : ياريت
ندى : ............................
اشوفكم الحلقة الجاية
ارجو التقييم بـ تعليق
*_____________________________________________**___________________________*
بـ قلمى / آلاء الشريفى
(. لو حد عايز ينقل القصة يراسلنى على رسايل صفحة الفيس بوك .)
0 التعليقات :
إرسال تعليق