الحلقة الثالثة
جزء من حلقة سابقة ....
(. قطع كلامهم جرس موبايل أنس وكان المتصل شيرين .)
انس : ايوة يا شيرين
شيرين : الحقنى يا أنس تعالى بسرعه
انس : فى ايه
شيرين : ............................
*_____________________________________________**___________________________*
شيرين : محمد يا انس
أنس بقلق : ماله محمد
شيرين : تعبان خالص مش عارفة ماله
أنس : طيب انا جاى (وقفلوا)
نورهان : خير يا أنس
أنس(بيقوم) : محمد ابنى تعبان (ومشى)
نورهان : طيب ابقى طمني عليه
أنس (وهو ماشى) : حاضر حاضر
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت أنس .....
(. دخل أنس الشقة ولقى الانوار كلها مطفيه ومفيش صوت لحد سواء شيرين او ولاده وده كان سبب اكبر لقلقه .)
أنس : شيرين يا شيرين
(. وولع أنس النور ولقى شيرين قاعدة ولابسه فستان شيك جداً وعامله شعرها وعامله مكياج ومحضرة عشا .)
أنس : ايه ده !!
شيرين(بتقرب منه) : وحشتنى
أنس : نعم يا اختى !! يعنى ده مقلب
شيرين : لا مش مقلب انا بس حبيت اعملك مفاجآة واعمل زى ما قولت نحاول تانى
أنس بعصبيه : ودى طريقة تعمليلي بيها مفاجأة تجيبيني على ملى وشى واعصابى كلها باظت وفى الاخر تقوليلي نحاول
شيرين : انت بتزعق كده ليه
أنس : عشان انتِ غبية ومبتفهميش
شيرين : انا فعلاً غبية ومبفهمش عشان فكرت احسن علاقتنا ، عشان فكرت ان نعيش مع بعض عشان عايزين بعض مش عشان العيال انا فعلاً غبية بس انت قليل الزوق (ودخلت اوضة ولادها)
أنس لنفسه >> ايه اللى انا عملته ده بس ماهى برضه غلطانه دى مش طريقة تجيبني بيها يعنى طيب اعمل ايه اعتذرلها ولا اعمل ايه بس
(. قرر أنس انه يدخل ينام ويكبر دماغه .)
(. شيرين غيرت هدومها وفكت شعرها وغسلت وشها وقعدت تعيط .)
شيرين لنفسها >> ليه عملت كده ماحنا كنا عايشين ايامنا وخلاص ليه خدت الخطوة دى وانا كنت عارفة انه مش هياخد رد فعل ايجابى ناحيتي يارتنى ما عملت كده فعلاً أنس ميستاهلش بس ليه عايشة معاه ايه يجبرنى على العيشة دى ما كل واحد فينا يروح لحاله وخلاص بما انى كده كده عايشة عشان اربى ولادى يبقى اربيهم بس من غير الضغط النفسى اللى انا عايشة فيه ده بس هاحرم ولادى من ابوهم لا ميستاهلوش منى كده ياااارب
__**__**__**__
(. فى الجهة التانيه دخل أنس غير هدومه وقرر انه ينام من غير حتى ما يصالح شيرين و اتصل على نورهان .)
نورهان : ها يا أنس محمد ماله
أنس : ممالوش يا ستى
نورهان : يعنى ايه
أنس : يعنى الست شيرين قررت فجأة بعد اكتر من سنتين تصلح علاقتنا سوا
نورهان : تمام
أنس : جيت لقيتها عامله شعرها وعامله مكياج وعشا وعملت حوار محمد ده عشان اجى بسرعه
نورهان : المهم محمد بخير يعنى ؟
أنس : ايوة مفهوش حاجة
نورهان : طيب اسيبك بقى عشان ماخدكش من شيرين
أنس : انتِ هبلة يا نور
نورهان : هبلة !! ليه بتقول كده
أنس : حكى لـ نورهان كل اللى حصل مع شيرين
نورهان : بس انت غلطان يا أنس حتى لو كانت هى اتصرفت بطريقة غلط وقلقتك على ابنك مينفعش يكون ده رد فعلك
أنس : ايوة بس انا خرجت عن شعورى
نورهان : بفرض انك خرجت عن شعورك العقل بيقول انك لما تهدى تروح تصالحها
أنس : شيرين بتستعبط اصلاً
نورهان : ليه بتقول كده ؟
أنس : اقولك حاجة غريبة
نورهان : قول
أنس : انا عمرى ما حسيت ان شيرين بتحبنى
نورهان : لو مبتحبكش اتجوزتك ليه ؟
أنس : عشان المفروض تتجوز وانا برضه اتجوزتها عشان المفروض اتجوز زى ما انتِ اتجوزتى محي عشان مفروض تتجوزى
نورهان : اوكى كلامك مظبوط بس انا مثلاً اتطلقت تفتكر شيرين مكلمه معاك ليه الا اذا كانت بتحبك
أنس : عشان خاطر محمد ونانسي
نورهان : حتى لو الكلام ده صح هى خدت خطوة ايجابيه ناحيتك وانت احبطتها
أنس : اهو ده اللى حصل بقى
نورهان : طيب ممكن تقوم تصالحها
أنس : زمانها نامت
نورهان : لا اكيد زعلانه دلوقتى وبتعيط
أنس : انتِ متعرفيش شيرين قدى ، شيرين عمليه جداً مش هى الست اللى تضيع وقتها عشان تعيط ولا تزعل
نورهان : متحاولش تبرر لنفسك موقفك انت غلطت فى حق شيرين وحقها انك تصالحها
أنس : انا ادرى بيها اكتر منك
نورهان : خلاص يا أنس انت حر فى تصرفاتك مع مراتك بس بعد كده بقى متحكليش حاجة خاصة بينكم طالما انت مبتسمعش الا صوت نفسك
آنس : انتِ افشتى كده ليه
نورهان : مأفشتش ولا حاجة انا هقفل دلوقتى ماشى
أنس : فى ايه يا نور
نورهان : مفيش حاجة يا أنس عن اذنك سلام (وقفلت)
أنس لنفسه >> مالها دى !!
(. قام أنس من مكانه وراح اوضة ولاده لـ شيرين .)
أنس : شيرين يا شيرين انتِ نمتى
(. شيرين كانت صاحية وبتعيط ولكن حفاظاً على كبريائها تظاهرت بالنوم .)
أنس : شكلك نمتى طيب
(. وخرج من الاوضة راح نام وكملت شيرين وصلة العياط .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى الكويت فى بيت هشام .....
(. هشام راجع من شغله متأخر شوية لقى مراته وولاده نايمين ، دخل هشام اوضة نومه وولع النور .)
نهى (مراته) : ايه ده يا هشام طفى النور ده
هشام : عايز اغير هدومى
نهى : طيب خد هدومك وغير فى اوضة تانيه بدل ما تصحيني
هشام : قومى بس عايزك فى حاجة مهمه
نهى : مش وقته يا هشام عايزة انام
هشام : قومى بقى يا حبيبتى بطلى كسل والله حاجة مهمة وهتعجبك
نهى : يووووه يا هشام يعنى مينفعش تستنى للصبح انا تعبانه وعايزة انام
هشام : اوكى خلاص تصبحى على خير
(. وخد هشام هدومه وطلع غير فى اوضة تانيه ونام فيها لحد الصبح ، نهى صحيت بدرى وصحيت ولادها عشان المدرسة ولما مالقيتش هشام جنبها دورت عليه ولقيته فى اوضة تانيه .)
نهى : هشام ، هشام انت نايم هنا ليه
هشام : صباح الخير يا نهى
نهي : صباح النور يا حبيبي ، ايه خلاك تنام هنا
هشام : خوفت ادخل عليكي تانى اصحيكي
نهى : انا اسفة يا هشام بس كنت مرهقة طول اليوم وما صدقت نمت
هشام(بيقوم) : لا عادى هى اول مرة
نهى : قصدك ايه ؟
هشام : مقصديش حاجة يا نهى
نهى : لا قصدك حاجة ولازم افهمها
هشام : مش وقته انا عندى شغل واصلاً مفيش حاجة تتقال
نهى : براحتك يا هشام انا مش هتحايل عليك (وخدت هدومه اللى قلعها وخرجت)
هشام : ربنا يهديكى يا نهى
(. بعد شوية رجعت نهى .)
نهى : ايه ده يا هشام
هشام : اللى هو ايه
نهى : العلبة دى لقيتها فى جيبك
هشام : اهاا ماهو ده اللى كنت عايزك فيه امبارح بس انتِ كنتى عايزة تنامى
نهى : انا مش فاهمه حاجة
هشام : افتحى العلبة وانتِ تفهمى
نهى (فتحتها) : ايه ده يا هشام ده الخاتم اللى كان عاجبنى
هشام : ايوة انا بقى جبتهولك هدية
نهى : ليه كده يا هشام ده غالى اوى
هشام : يووه يا نهى بقى
نهى : خلاص خلاص تسلم ايدك يا حبيبي
هشام : تسلم ايدي !! هو انا عاملك صنيه بطاطس يا نهى
نهى : امال اقول ايه
هشام : اللى اعرفه ان الراجل لما يعمل لمراته مفاجأة حلوة بتحضنه او بتبوسه او بتعمله هى كمان مفاجأة
نهى : انا مبفهمش فى الحاجات دى اوى
هشام : لا ولا يهمك انا رايح البس عشان الشغل
نهى : اوكى وانا هجهز الفطار
هشام لنفسه >> ولا بتفهمى فى اى حاجة يا نهى الواحد مهما يعملك مفيش اى رد فعل ، حاسس انى عايش مع طوبة او تلاجه ربنا يهديكي
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت أنس ....
(. أنس صحى الصبح عشان يروح شغله وشيرين صحيت جهزتله لبسه والفطار .)
أنس : مش هتفطرى
شيرين : لا هفطر مع محمد ونانسى لما يصحوا
أنس : هو محمد مصحيش لحد دلوقتى
شيرين : مش هيروح الحضانه النهاردة
أنس : ليه ؟
شيرين : صحى بالليل كتير ونام متأخر
أنس : على فكرة انا دخلت عليكي عشان اصالحك بس لقيتك نمتى
شيرين : تصالحنى ليه !! هو انت كنت غلطت الغلطة غلطتى انا من الاول
أنس : ليه بتقولى كده
شيرين : بص يا أنس انت عارف كويس احنا عايشين مع بعض ليه انا بقى اللى نسيت احنا عايشين مع بعض ليه وحاولت اغير الاسباب وده شئ مش من حقى
أنس : انا مش فاهم حاجة
شيرين : لا انت فاهم كل حاجة
أنس : ماشى يا شيرين وعموماً حقك عليا
شيرين : انا قررت انزل الشغل يا أنس
أنس : شغل ايه ؟
شيرين : شغلى هنزل الصيدلية بتاعتى
أنس : احنا مش اتفقنا ان مفيش شغل
شيرين : انا زهقت ومحتاجه انزل الشغل
أنس : بس ده مكنش اتفاقنا
شيرين : بتهيألى احنا اتفقنا على حاجات كتير ومحصلتش
أنس : مش وقته الكلام فى الحوار ده انا عندى شغل
شيرين : اوكى هتجى على الغدا
أنس : مش عارف هبقى اكلمك (ونزل)
*_____________________________________________**___________________________*
فى شقة نورهان ....
(. نورهان قاعدة بتذاكر و الجرس رن فتحت ولقيت رضوى صاحبتها من ١٤ سنة .)
نورهان : مين رضوى
رضوى : اذيك يا نور وحشتيني اوى
بعد السلامات والاحضان ....
نورهان : ايه المفاجأة الحلوة دى
رضوى : انا عرفت انك جيتي فقولت اجيلك فجأة كده
نورهان : نورتى يا قلبى عامله ايه وايه جديدك
رضوى : زى ما سبتيني من اخر مرة مفيش جديد خالص عندى
نورهان : ليه كده !!
رضوى : والله يا نور انا مرتاحه كده اديني بشتغل وعايشة حياتى بمزاجى
نورهان : برضه مش عايزة تتجوزى
رضوى : اتجوز !! عيزانى اتجوز عشان يعمل فيا زى ما كان بابا بيعمل فى ماما
نورهان : الرجالة مش كلهم زى ابوكى وبعدين ابوكى وامك خلاص ماتوا هتفضلى تتكلمى فى الموضوع ده لحد امتى
رضوى : انا بكره صنف الرجالة كله يا نور
نورهان : مينفعش تعممى يا رضوى ، طيب مانا اطلقت اهو ده معناه ان كل العلاقات الزوجيه فاشلة وبتنتهى بالطلاق
رضوى : بس اكيد مش هتتجوزى تانى اكيد حرمتى
نورهان : لا طبعاً مين قالك كده انا لو رفضت اتجوز تانى مش عشان تجربتى فشلت
رضوى : امال عشان ايه !! عشان أنس ؟
نورهان : جايز اكون بحب انس بس موضوعنا مستحيل
رضوى : ليه طيب
نورهان : أنس متجوز ومعاه بنت وولد
رضوى : وده يمنع ان انتوا تتجوزوا
نورهان : انتِ اتهبلتى ولا ايه ههد بيته عشان ابنى انا حياتى
رضوى : انتِ بتفكرى بـ مثالية زيادة عن اللزوم ومفيش حد بيفكر كده فى الزمن ده حاولى تفكرى فى نفسك شوية
نورهان : انا مرتاحه كده ، بعمل دلوقتى ماجستير وبشتغل
رضوى : ربنا معاكى يا نور انتِ تستهاهلى كل خير
نورهان : ومعاكى يا رضوى يارب
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت اهل شيرين ....
بهاء : انا جاى لحضرتك فى حاجة مهمة يا عمى
حلمى(ابو شيرين) : خير يا ابنى
بهاء : انا جاى اقدم معاد فرحى انا وعلياء
حلمى : احنا متفقين ان الفرح بعد سنة من الخطوبة ووانتوا مكملتوش شهرين مخطوبين
بهاء : مانا جاى اقدمه يا عمى
حلمى : عايزه امتى يعنى
بهاء : كمان ست شهور
حلمى : طيب يا ابنى خلينا نرجع لـ علياء وامها واخواتها ونشوف ايه النظام ونرد عليك
بهاء : ماشى يا عمى وانا فى انتظار رد حضرتك عليا
حلمى : ان شاء الله خير
(. مشى بهاء وراح حلمى لـ فوزية وعلياء عشان ياخد رأيهم .)
فوزيه : خير يا حلمى كان عايز ايه بهاء
حلمى : كان عايز يقدم معاد الفرح
علياء : اشمعنى كده
حلمى : بيقول مالوش لازمة نستنى لحد السنة الجاية
فوزية : هو عايزه امتى يعنى
حلمى : كمان ست شهور
فوزية : والله كويس مالوش لزوم نستني كل ده
حلمى : وانتِ ايه رأيك يا علياء
علياء : اللى انتوا شايفينه صح يا بابا
حلمى : طيب خلاص على خيرة الله انا هقوله اننا موافقين
فوزية : مبروك يا لولو ربنا يكلمك على خير
علياء : الله يبارك فيكي يا ماما
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت طه ....
(. طه راجع من شغله بدرى لقى بسمة مراته تعبانه خالص .)
طه : خير يا بسمه مالك
بسمة : تعبانه خالص يا طه
طه : تعبانه مالك
بسمة : كريزة الكلى
طه : طيب يا حبيبتى خدتى المسكن
بسمة : مش قادرة اقوم من مكانى خالص يا طه
طه : طيب يا حبيبتى ارتاحى انتِ
بسمة : لا مش هينفع الولاد زمانهم على وصول ومجهزتش لهم الغدا
طه : ممكن تسمعى الكلام بقى
(. وشال طه بسمة ودخلها اوضة نومها وجابلها مسكن الكلى وكوباية مياة .)
طه : يالا يا حبيبتى خدى المسكن ده وهترتاحى ان شاء الله وعلى بالليل نروح للدكتور
بسمة : انا بقيت كويسة يا طه سبنى اقوم عشان العيال
طه : بقولك ايه اسمعى الكلام ، انا هجيب اكل لهم من بره ولما يجوا هغديهم
بسمة : يا حبيبتى هتعبك معايا وانت لسه هترجع شغلك
طه : لا خلاص مش راجع يا حبيبتى هفضل مع الولاد عشان انتِ تستريحي
بسمة : ربنا يخليك لينا يا حبيبي
طه : وميحرمناش منك يا بوسبوس ، قوليلي بقى ايه المطلوب منى
بسمة : لما يجوا خليهم يغيروا هدومهم وساعد يوسف (اصغر ابن) عشان مبيعرفش وهيتغدوا ويناموا وبالليل هيعملوا الـ home work
طه : حاضر يا حبيبتى انا هعمل كل ده
بسمة : عارف يا طه يا حبيبي انت مفيش فيك ولا غلطة بس محتاج حاجتين صغنتتين قد كده
طه : ايه هما بقى ؟
بسمة : انك تبطل عصبية وتبقى رومانسى شوية
طه : فى العصبية عندك حق بس موضوع الرومانسية ده عايز دماغ رايقة
بسمة : هيحصل ايه بقى لو روقت دماغك نص ساعة فى اليوم عشان خاطرى
طه : حاضر يا حبيبتى هحاول
بسمة : بحبك
طه : وانا والله بحبك بس انا اصلاً مبعرفش اقول الكلام ده كتير
بسمة : خلاص انا هقول وانت قول ورايا
طه : هههههه ماشى يا بسبوسة هقوم اعمل order اكل عشان لما الولاد يجوا
بسمة : اوكى يا حبيبي
طه : يالا نامى شوية بقى
بسمه : حاضر
(. راحت بسمة فى النوم وطلب طه الاكل ولما جه اولاده ساعدهم فى تغيير هدومهم وغداهم وفضل معاهم لحد ما ناموا وبعدين غسل الاطباق مكانهم وراح نام جنب بسمة بعد ما اطمن عليها وعلى اولاده .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت أنس وشيرين ..
شيرين : ها يا أنس فكرت فى موضوع الشغل
انس : يعنى انتِ عايزه تقوليلي الصبح واقولك رايي بالليل
شيرين : لو سمحت يا أنس سبنى انزل الشغل انا زهقانه وتعبانه
انس : زهقانه وتعبانه ليه ومن ايه انتِ عايشة عيشة محدش عايشها
شيرين : يبقى انت متعرفش الناس عايشة ازاى
أنس : قصدك ايه ؟
شيرين : مقصديش حاجة يا أنس لو سمحت سبنى انزل الشغل
أنس : اوكى يا شيرين انزلى الشغل بس اى تقصير فى بيتى او مع ولادى مش هسكتلك
شيرين بعصبية : بتهيألى طول الخمس سنين عمرى ما قصرت معاك ولا مع الولاد لدرجة حسستنى انى مجرد شغاله او خدامه عندك وعند ولادك
أنس : انتِ بتزعقى كده ليه
شيرين : مانت عصبتنى
أنس : برضه متتكلميش معايا بالاسلوب ده
شيرين بتهدأ : مش هتكلم معاك خالص يا أنس
أنس : يبقى احسن واريح عشان انتِ بقيتي لا تطاقى
شيرين : شكراً عن اذنك
(. ومشيت وسابته واتصل آنس على نورهان .)
أنس : اذيك يا نورهان
نورهان : كويسة الحمد لله وانت
أنس : بخير فينك كده
نورهان : موجوده بس مشغوله
أنس : ولا زعلانه
نورهان : يا أنس احنا مفيش بينا اكتر من الصداقة عشان اخد الحق انى ازعل منك
أنس : لا مش اصحاب وعمرى ما كنت مجرد صديق عندك
نورهان : طيب يا آنس مش وقته الكلام ده عشان عندى ضيوف
أنس : اوكى يا نور براحتك اتهربى منى براحتك
نورهان : تصبح على خير
أنس : وانتِ من اهله (وقفلوا)
*_____________________________________________**___________________________*
الساعة ١١ بالليل فى شقة نورهان ....
(. نورهان صحيت من النوم على صوت جرس الباب اتخضت عشان مش متعوده حد يجيلها اصلاً خصوصاًً فى التوقيت ده قامت وبصت من العين السحرية مشافتش حد فاستجمعت قوتها وقررت تفتح بعد ما جابت الاسبراى بتاعها عشان لو كان حرامى او حد جاى يتهجم عليها ، فتحت نورهان الباب ولقيت .................. .)
__*__*__
ارجو تتقييم الحلقة بـ تعليق
*_____________________________________________**___________________________*
بـ قلمى / آلاء الشريفى
(. لو حد عايز ينقل القصة يراسلنى على رسايل صفحة الفيس بوك .)
جميلة جدا
ردحذف