قصر الدبلوماسيى الحلقة الحادية عشر

الحلقة الحادية عشر

جزء من حلقة سابقة :
رئيس المباحث : كنت عايز اقولك انى خلاص هقفل القضية
مالك : وصلتوا للقاتل
رئيس المباحث : اممم يعنى
مالك : مين ؟ 
*_____________________________________________**___________________________*
رئيس المباحث : كالعادة ضد مجهول
مالك : ضد مجهول !!
رئيس المباحث : للاسف مفيش اى ادله على اى حد ولازم نقفل القضية
مالك : خلاص تمام متشكر جداً
رئيس المباحث : العفو (وقفلوا)
اروى : فى ايه
مالك : القضية اتقيدت ضد مجهول
اروى : ايه ده ليه كده
مالك : كملى اللى كنتى بتحكيه
اروى : صديق ليا من ست سنين ومفيش بينا اى حاجة الا الصداقة
مالك : قابلتيه فى المرتين ليه
اروى : ده كان عايز يهاجر امريكا وعايزنى اساعده وانا بالفعل ساعدته
مالك : امال ليه كنتى بتقوليله مش هينفع فى الموبايل
اروى بارتباك : اصل اممم عشان ........... (وسكتت)
مالك : اتكلمى يا اروى ومتكدبيش
اروى : انا بديله فلوس
مالك : بتديله ايه !!!!! فلوس ليه
اروى : هو مبيشتغلش ومالوش حد فى القاهرة ومقاطع اهله من فترة وانا كنت بساعده
مالك : يعنى كان بيستغلك !! فلوس وبتديله ، هجرة وهتساعديه ، ايه الرابط القوى اللى بينكم لدرجة انك تعمليله كل ده
اروى : والله يا مالك مفيش بينا اكتر من الصداقة
مالك : انتِ تعرفى ايه عن الواد ده
اروى : اسمه عماد الشربيني وخريج تجارة القاهرة
مالك : بيشتغل ايه
اروى : كان بيشتغل محاسب وبعدين ساب الشغل
مالك : هو اصلاً من اسكندرية صح ؟
اروى : اه صح بس هو عايش هنا من زمان
مالك : عايش مع مين
اروى : بيقول مع عمته وماتت من حوالى اربع سنين
مالك : ومقاطع اهله ليه
اروى : معرفش
مالك : تعرفى بقى ان عماد بتاعك ده اخو ادم جوز مروة اختك
اروى متفاجأة : ايه !! انت بتقول ايه
مالك : اللى سمعتيه ادم وعماد اخوات من نفس الاب
اروى : ازاى يعنى ادم اصلاً مش عارف اهله وبعد فترة قدر يوصلهم وبيقول انهم فى اسكندرية
مالك : الكلام ده مؤكد ادم وعماد اخوات من نفس الاب صلاح الشربيني
اروى : معناه ايه الكلام ده انا مش فاهمه
مالك : لو فرضنا حسن النية هنقول انها صدفة بحته ان عماد صديق حضرتك يطلع اخو جوز مروة اللى هى اختك
اروى : طيب ولو العكس
مالك : لو فرضنا العكس اللى هو سوء النية يبقى عماد وادم بيخططوا لحاجة كبيرة وممكن يكونوا ورا اللى بيحصل هنا فى البيت
اروى : لا طبعاً مش ممكن اكيد دى صدفة
مالك : هنشوف
(. ومشى كام خطوة ناحية الباب ورجع تانى .)
مالك : لو قابلتى عماد ده او اتكلمتى معاه تانى هعتبر انك مش مراتى واللى فى بطنك مش ابنى (وخرج)
اروى لنفسها >> اخص عليك يا مالك بتشك فيا وكمان بتراقبنى اخص عليك صدمتنى فيك بجد
*_____________________________________________**___________________________*
فى شغل مالك ...
(. مالك قاعد فى مكتبه وبيحاول يربط الخيوط ببعضها ، قطع حبل افكاره رئيسه فى الشغل اللى اقتحم عليه المكتب .)
رئيسه : ايه التقرير ده يا حضرة الضابط
مالك : فى ايه يا افندم
رئيسه : فى ايه انت ، ايه ادم وعماد دول كمان 
مالك : يا افندم دول ناس مشكوك فيهم انهم ورا اللى بيحصل فى القصر وكان الازم اعمل تقرير عنهم
رئيسه بعصبيه : يا حضرة الظابط انت عارف مين اللى ورا اللى بيحصل بس انت اللى مش عايز تعترف بيه
مالك : يا افندم كل الاحتمالات واردة وفى قضية زى دى المفروض اشك فى كل الناس
رئيسه : يبقى الاولى انك تشك فى الشخص اللى كل يوم بينام جنبك ، الشخص اللى ممكن يكون بيخرج اسرار شغلك وحياتك الشخصية بره
مالك : حضرتك تقصد مين
رئيسه : انت فاهم قصدى كويس اوى ، لو فعلاً ناوى تكبر دايرة الشك يبقى تشك فى كل اللى حواليك
مالك : لو حضرتك تقصد مراتى فـ دى كانت اول شخص دخل دايرة الشك انا مستثنتش حد
رئيسه : اهاا وعشان كده وصلنى تقرير عن ادم وعماد
مالك : اكيد
رئيسه : شوف شغلك كويس غلطة واحدة فى القضية دى انا مش هرحمك
مالك : تمام يا افندم
(. خرج رئيسه ودخل هانى .)
هانى : فى ايه يا مالك ماله سيادة العميد
مالك : مفيش حاجة بخصوص الشغل
هانى : بس هو ليه فعلاً حاطك فى دماغه
مالك : واضح انى بقيت فى دماغ ناس كتير
هانى : معلش بقى هو ده جزاء الظباط الكفاءة 
مالك : ههههههه ماهما المشكله انهم شايفنى غير كفء
هانى : كلنا كده يا مالك
مالك : عادى بقى يمكن انا لسه متعودتش
هانى : بكرة تتعود ، هسيبك بقى عشان تشوف شغلك
مالك : ماشى
*_____________________________________________**___________________________*
فى قصر سامح الخولى ....
(. اروى راحت المكتب تتكلم مع ابوها .)
اروى : ممكن ادخل يا بابا
سامح : تعالى يا حبيبتى
اروى : ممكن اتكلم مع حضرتك فى حاجة
سامح : خير موضوع ايه
اروى : بابا حضرتك شايف ان اللى بيحصل فى القصر طبيعي
سامح : مش فاهم السؤال
اروى : يعنى القصر يتسرق مرتين وجريمة قتل تحصل وكله يتقيد ضد مجهول ده طبيعي
سامح : مش عارف والله يا روءة طبيعي ولا لا بس كل البيوت معرضه للسرقة والجرايم
اروى : بس تلت حوادث ورا بعض والتلاته مش معروف الجانى ده يا بابا عمره ما يكون طبيعي
سامح : دى بقى تسألى فيها جوزك
اروى : وايه علاقة مالك بالكلام ده
سامح : لما تلت جرايم يحصلوا فى قصر دبلوماسى وفى النهايه كلهم ضد مجهول يبقى الداخلية مش شايفة شغلها كويس
اروى : يعنى المشكلة فى الداخلية مش فينا احنا
سامح : يعنى احنا يا بنتى هنعمل ايه هنروح نحقق فى القضية مثلاً !! دى اصلاً مش مهمتنا
اروى : ممكن يا بابا اطلب من حضرتك طلب
سامح : اطلبي يا حبيبة بابا
اروى : ممكن نمشى من القصر ده
سامح : عايزة تسيبيني يا اروى 
اروى : لا يا بابا حضرتك فهمت غلط انا قصدى كلنا نعزل من القصر ده ونبيعه
سامح : يا حبيبتى ده بيتنا احنا ، انا بنيته بعرق وجهد السنين
اروى : بس مبقاش فيه امان يا بابا ده غير ان فى واحد مات هنا انا بصراحة بقيت بخاف يا بابا
سامح : اهدى يا حبيبتى واطمنى عشان خاطر البيبي اللى فى بطنك واعتمدى عليا ان شاء الله مش هيحصل حاجة تانى متقلقيش
اروى : بس انا فعلاً خايفة
سامح : متخافيش يا حبيبتى خليكي واثقة فيا
اروى : ماشى يا بابا
(. خرجت اروى من مكتب سامح وطلعت لـ مروة اوضتها .)
اروى : مروة فاضية ولا وراكى حاجة
مروة : لا تعالى مبعملش حاجة
اروى : كنت عايزة اقولك على حاجة
مروة : خير 
اروى : فاكرة عماد
مروة : مش صاحبك فى النادى 
اروى : ايوه
مروة : ماله
اروى : مالك بيقولى انه اخو آدم
مروة : آدم مين !! آدم جوزى
اروى : ايوة
مروة : يا الله على الصدف سبحان الله
اروى : بس مالك بيقول انها مش صدفة
مروة : مش فاهمه
اروى : مفيش خلاص ولا حاجة
مروة : فى ايه يا اروى
اروى : خلاص يا مروة مفيش حاجة بس هو ادم عارف ان عماد اخوه
مروة : لا هو عارف ان له اخ فى القاهرة بس ميعرفش عنه حاجة
اروى : طيب قوليله يمكن يكون عايز يقابله
مروة : مالك يا اروى انتِ كويسة
اروى : والله مانا عارفة
مروة : مالك يا بت فيكي ايه
اروى : مفيش حاجة انا هطلع استريح شوية شكلى مرهقة
*_____________________________________________**___________________________*
فى خلال شهرين ......
- الاوضاع فى قصر السفير مستقرة
- اروى حامل فى بداية شهرها الخامس وبطلت تكلم عماد او تقابله
- علاقة مالك واروى لسه متوترة
- ادم ومروة رجعوا المانيا وادم مهتمش اوى انه له اخ فى القاهرة
- اسر رجع امريكا وفاتن سافرت معاه تغير جو
*_____________________________________________**___________________________*
فى قصر سامح الخولى .....
(. مالك راجع من شغله بدرى شوية عن المعتاد ، دخل على اروى لقاها نايمه وصحاها .)
اروى : انت جيت يا حبيبي
مالك : لا لسه اجبلك حاجة معايا
اروى : سورى انى نمت ومستنتكش بس كنت فكراك هتجى متآخر
مالك : لا يا حبيبتى ولا يهمك
اروى : اكلت ولا اخلى حد يجهزلك عشا
مالك : توء متعشتش عايز اتعشى مع مراتى حبيبتى
(. اروى مردتش على مالك واستغربت انه رجع زى الاول .)
مالك : مالك يا حبيبتى
اروى : لا عادى مستغربة شوية
مالك : بصى يا روءة انا يمكن اكون غلطت فى حقك بس انا كان عندى حق
اروى : تشك فيا وتقولى حقك
مالك : انا مشكتش انك عارفة واحد عليا او التخيل اللى جه فى دماغك ده
اروى : امال ايه بقى ؟
مالك : شكيت ان عماد ورا كل اللى بيحصل ده وانتِ بتساعديه سواء بقصد او بدون قصد
اروى : بس انت كنت بتعاملنى وحش
مااك : طبيعه شغلى بتخليني اشك فى صوابع ايدي
اروى : حتى لو شكيت فى صوابع ايدك متشكش فيا
مالك : اروى يا حبيبتى قبل ما نرتبط قولتلك انى شكاك وانتِ وافقتى انا مكدبتش عليكي
اروى : تمام فى دى عندك حق وعموماً انا هاخد بالى من تصرفاتى عشان متحطش فى موقف زى ده
مالك : وحشتيني على فكرة
اروى : انت وحشتنى اكتر يا مالك (وحضنته وعيطت)
مالك : الله الله مالك يا حبيبتى
اروى : انا صعبت عليا نفسى اوى يا مالك مكنتش احب انى اتحط فى موقف زى ده او يوصل بينا الحال كده
مالك : خلاص يا حبيبتى حصل خير حقك عليا
اروى : اوعدنى منوصلش للمرحلة دى تانى
مالك : اوعدك انى مش هزعلك تانى او خلاف يحصل بينا ان شاء الله ميوصلش للمرحلة دى
اروى : وانا اوعدك انى مش هعمل حاجة من وراك 
مالك : بتحبيني
اروى : والله يا مالك بحبك اوى انت متعرفش انا بحبك قد ايه
مالك : وانا كمان بحبك يا اروى بحبك اوى كمان
*_____________________________________________**___________________________*
تانى يوم فى شغل مالك ...
(. مالك فى مكتبه والعميد طلبه .)
مالك : تمام يا افندم
رئيسه : الوقت ازف يا مالك لازم تاخد خطوة
مالك : تمام يا افندم
رئيسه : انا مش هضغط عليك بس انا شايف ان ده الوقت المناسب
مالك : تمام يا افندم فى اقرب وقت هتحرك
رئيسه : ربنا معاك يا مالك انت من اكفأ الضباط اللى اشتغلوا هنا
(. مالك بيبص باستغراب .)
رئيسه : متستغربش انا كنت شديد معاك عشان اقويك اكتر بس انت ضابط شاطر
مالك : متشكر يا افندم 
رئيسه : ربنا معاك يا ابنى شد حيلك اللى جاى هيكون اصعب علينا كلنا
مالك : عارف يا افندم وحاسب كل خطواتى
رئيسه : وانا واثق فى ربنا وفيك
مالك : يارب اكون عند حسن ظن حضرتك
رئيسه : ان شاء الله يا ابنى
مالك : عن اذنك
رئيسه : اتفضل
*_____________________________________________**___________________________*
بالليل فى بيت اهل مالك ...
شهيرة : اخيراً شوفناكم
اروى : والله يا طنط انا نفسى مكنتش بشوف مالك الفترة اللى فاتت
فؤاد : عامل ايه فى شغلك
مالك : ماشى الحال الاوضاع مستقرة نوعاً ما
شهيرة : انتِ فى الشهر الكام يا اروى
اروى : الخامس يا طنط
شهيرة : امال بطنك مش ظاهرة كده ليه
مالك : اصلها حامل فى زيتونة هههههههه
شهيرة : هههه يخرب عقلك يا مالك 
اروى : اهو يا طنط ماسكنى تريقة طول اليوم كده
مالك : احمدى ربنا ده انتِ لو وقعتى فى ايد عبد الرحمن اخويا هتكرهى نفسك
فؤاد : اهو زمانه على وصول 
مالك : يبقى هيستلمك متقلقيش
شهيرة : عرفتوا نوع الجنين
اروى : انا نفسى اعرفه اوى يا طنط بس الدكتور بيقول انه مش ظاهر لانه قاعد بضهره
فؤاد : طالع خالف تعرف لابوه
اروى : وعنيد اوى يا عمر لما اقعد استناه عشان يتحرك ميتحركش ولو انا مش مركزة معاه يتحرك
شهيرة : هههههه طالع لابوه برضه
مالك : ياريته يطلع زيي هو يطول
اروى : يا حبيبي هو انت فى زيك يعنى
(. هنا الجرس ضرب وكان عبد الرحمن ومريم وولادهم دخلوا وسلموا .)
عبد الرحمن : تعالى يا مالك عايزك فى حوار كده
مالك : خير 
عبد الرحمن : تعالى بس
مالك : ماشى 
(. وخرجوا البلكونة .)
مالك : فى ايه ؟
عبد الرحمن : انتوا اتصالحتوا
مالك : قصدك ايه
عبد الرحمن : انت واروى
مالك : انت مين اللى قالك
عبد الرحمن : اروى حكت لـ مريم حكتلى
مالك : عادى يعنى خلاف عادى بيحصل بين اى زوجين
عبد الرحمن : امال ليه هى بتقول انك بتشك فيها
مالك : اممم وقالت ايه تانى
عبد الرحمن : مش هتحكيلي ايه اللى حصل
مالك : اكيد اروى هتحكى لـ مريم ابقى خلى مريم تحكيلي
عبد الرحمن : بص انا مش عايز اعرف القصة ايه لان كذلك اروى محكتش التفاصيل بس انا اخوك الكبير وعندى خبرة اكتر منك فى الجواز 
مالك : عايز تقول ايه
عبد الرحمن : لو الثقة اتهزت بين الزوجين يبقى الزواج اتهد 
مالك : انا مشكتش فى اروى اخلاقياً ولا شرفاً 
عبد الرحمن : امال ايه
مالك : ده حوار وقفلناه وادينا اتصالحنا مش عايز اتكلم
عبد الرحمن : زى ما تحب
(. قعدوا واتعشوا مع بعض وبعدها مشى مالك واروى .)
__**__
فى عربية مالك ......
مالك : انتِ حكيتي ايه لـ مريم
اروى : كلام عادى
مالك : انتِ قولتيلها انى شكيت فيكي
اروى : مش بالظبط ده كان كلام عام وهى حست انى مخنوقة
مالك : بصى يا اروى انا مبحبش حياتى الشخصية تبقى على لسان اى حد حتى لو اهلى
اروى : بس انا مقصدش اطلع اسرار
مالك : انا كلامى واضح يا اروى بقصد او بدون بقصد محبش اسرارنا تطلع بره
اروى : حاضر
مالك : بلاش نكبر المشاكل ونخرجها بينا ، يعنى لو دخل شخص تالت المشكلة هتكبر
اروى : حاضر يا حبيبي اخر مرة
مالك (بيمسك ايدها) : بحبك
اروى : بموت فيك بس احنا رايحين فين
مالك : مشوار صغير كده 
اروى : فين يعنى
مالك : هنروح نقعد شوية على النيل 
اروى : ماشى
(. وراحوا قعدوا على النيل شوية وبعدين روحوا .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى قصر سامح الخولى ....
(. رجع مالك واروى بالليل وكان سامح لسه صاحى .)
سامح : حمد الله على السلامه كل ده
مالك : دى مراتى عادى يعني
سامح : مالك يا اروى فيكى ليه
اورى : مفيش يا بابا تعبانه شوية من الحمل انا هطلع استريح (وطلعت)
سامح : مالها اروى
مالك : بعد ما خلصنا عشا عند اهلى روحنا قعدنا فى كافيه على النيل
سامح : تمام
مالك : واحنا قاعدين جالى تليفون من رقم معرفوش وطلعت واحدة 
سامح : هو ده اللى مزعلها
مالك : لا هى زعلانه عشان الواحدة دى تبقى صاحبتها وكانت عايزة تخون اروى
سامح : هو فى حد ينفع يثق فى حد فى الزمن ده
مالك : مانا قولتلها كده ، قولتلها يا اروى متثقيش اوى فى اى حد حتى انا او ابوكى
سامح : مش للدرجة انت بتبالغ
مالك : جايز بس دى وجهة نظرى
سامح : طيب انا داخل انام تصبح على خير
مالك : وحضرتك من اهله
(. وطلع سامح اوضه نومه وطلع مالك لـ اروى لقاها بتعيط )
مالك : انتِ زعلانه ليه دلوقتى
اروى : يعنى كل ده ومش عايزنى ازعل
مالك : حاولى تبصى لنص الكوبايه المليان
اروى : اللى هو ايه
مالك : اديكي على الاقل عرفتى كل واحد على حقيقته
اروى : صعب اوى تبقى بتثق فى حد وشايفه اقرب الناس ليك وتكتشف انه خاين وبيأذيك
مالك : معلش يا اروى مش هناخد من الدنيا كل حاجة
اروى(بتحضن مالك) : خليك جنبى على طول اوعى تسبنى يا مالك
مالك : عمرى ما هسيبك انا بحبك اوى
اروى : وانا بعشقك
مالك : تعالى يالا نامى عشان تستريحي
اروى : استريح هو انا هعرف انام
مالك : ايوة هتنامى فى حضنى يالا
(. وناموا واروى زعلانه جداً من اللى حصل .)
*_____________________________________________**___________________________*
بالليل متأخر فى بيت اهل مالك .....
(. فؤاد صحى من النوم لقى شهيرة صاحيه .)
فؤاد : ايه اللى مصيحكي يا شهيرة
شهيرة : قلبى واكلنى على مالك مش عارفة ليه
فؤاد : مالك كويس يا شهيرة وزمانه فى سابع نومه
شهيرة : مش عارفه قلقانه ليه
فؤاد : قومى صلى ركعتين
شهيرة : صليت يا فؤاد وبرضه مش مطمنه
فؤاد : طيب خير خير والله هو كويس قومى نامى شوية
شهيرة : لا انا هفضل صاحيه لحد الصبح واكلمه اطمن عليه
فؤاد : الساعه لسه تلاته يا شهيرة
(. هنا التليفون الارضى رن ، فؤاد وشهيرة بصوا لبعض بخوف وتوتر شديد ، رد فؤاد وهو قلقان جداً .)
فؤاد : الو
مالك : ايوة يا بابا انا مالك
فؤاد بقلق : خير يا مالك فى ايه
مالك : الحقنى يا بابا
فؤاد : فى ايه يا ابنى سيبت ركبى
مالك : .......................




__*__*__

ارجو تتقييم الحلقة بـ تعليق 
*_____________________________________________**___________________________*
بـ قلمى / آلاء الشريفى
(. لو حد عايز ينقل القصة يراسلنى على رسايل صفحة الفيس بوك .)