الحلقة الثامنة
جزء من حلقة سابقة :
مروة : مالك يا بنتى فى ايه !!
اروى : .......................
*_____________________________________________**___________________________*
اروى : مالك
مروة : ماله مالك !!
اروى بفرحة : مالك اهو اهو يا مروة اللى جاى علينا ده
مروة : هو ده بقى مالك اخيراً شوفته
اروى : شكلى حلو شكلى حلو يا مروة
مروة : يا بت اتقلى
اروى : ايوة مانا هتقل قوليلي بس قبل ما يوصل شكلى حلو شعرى ولبسى حلوين
مروة : اهاا زى القمر بطلى جنان بقى
مالك : مساء الخير
مروة : مساء النور اهلاً
مالك : اذيك يا اروى
اروى : كويسة
مروة : انا مروة اخت اروى الكبيرة
مالك : اهلاً وسهلاً وانا مالك
مروة : اهلاً وسهلاً نورت عن اذنكم انا (ومشيت)
مالك : حمد الله على السلامه
اروى : شكراً
مالك : وحشتيني
اروى(بتديله ضهرها) : عايز ايه يا مالك !! جاى هنا ليه
مالك (بيلفها) : جاى اعتذرلك عن اى حاجة وحشة حصلت فى حقك منى سواء بالقول او بالفعل ، جاى اقولك انى بحبك ومقدرش اعيش من غيرك
(. اروى كانت مبسوطه جداً من جواها بس كانت متماسكه جداً جداً جداً من بره لاول مرة من يوم ما عرفت مالك .)
اروى : وهتجى بعد يومين تقولى سورى مش هينفع نكمل سوا صح ، بص يا مالك انا مش هـ ........
مالك يقاطعها : تتجوزيني ؟
اروى مصدومه ومتنحه : ايه ؟
مالك : تتـجـوزيـنـى
(. اروى محستش بنفسها غير وهى بتحضن مالك وبتتشعلق فى رقبته .)
اروى : بحبك اوى يا مالك
مالك : يعنى موافقة تتجوزيني
اروى : طبعاً موافقة
مالك : طيب انا عايز اقابل باباكى
اروى(بتسيب حضنه) : دلوقتى
مالك : ايوة طبعاً دلوقتى انا معنديش استعداد اضيع وقت من غيرك تانى يالا (ومسكها من ايدها ومشى كام خطوة)
اروى(بتوقفه) : استنى بس يا مالك
مالك : فى ايه
اروى : انا عايزة استفسر ليه عملت كده وليه دلوقتى راجعلى
مالك : وده مهم عندك ولا الاهم انى رجعت
اروى : يهمنى اعرف
مالك : طيب فى اسئلة تانيه
اروى : لا هو مش سؤال هو طلب
مالك : اوؤمرى
اروى : بابا عنده شرط واحد عشان يوافق على جوازنا
مالك : شرط ايه ؟
اروى : اننا نعيش معاهم
مالك : هنا فى القصر ؟
اروى : اه
(. مالك قعد وفضل يفكر شوية .)
مالك : وانا موافق
اروى : انت بتتكلم جد
مالك : انا عمرى ما كنت اقبل انى اعيش فى بيت اهل مراتى بس انا موافق بس عشان خاطرك وعشان مخسركيش
اروى : انت ايه اللى غيرك كده
مالك (بيبص فى عيونها) : لما اختفيتي كنت هموت من القلق عليكي خوفت اوى يكون حصلك حاجة ودعيت ربنا كتير انه يرجعك بالسلامه وعاهدت ربنا ونفسى انك لو رجعتى بالسلامه هعيش عشان اسعدك وبس وعمرى ما هزعلك تانى ابداً
اروى : انا بحبك اوى
مالك : مش اكتر منى ، بس فى مشوار مهم لازم نعمله قبل ما اتكلم مع باباكى
اروى : مشوار ايه
مالك : غيري هدومك وانا هستناكى فى عربيتى هنروح سوا وهنرجع على هنا تانى
اروى : هنروح فين يعنى
مالك : لا دى مفاجأة
اروى : اوكى انا هطلع اغير هدومى وهقول لـ بابا انك هتجى تقابله كمان ساعتين ماشى
مالك : ماشى وانا هستناكى فى العربية
(. راحت اروى غيرت هدومها وبلغت ابوها ونزلت لـ مالك .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى عربية مالك .....
(. مشى مالك بالعربية مسافة طويلة نوعاً ما وبعدها ركن على جنب الطريق .)
اروى : انت ركنت ليه احنا وصلنا ولا ايه
مالك : لا
اروى : امال فى ايه
(. مالك مردش ونزل من العربية وراح ناحية اروى ولبسها شريطة سودا على عيونها عشان متشوفش الطريق وبعدين طلع تانى بالعربية .)
مالك : متشليهاش لحد مانا اشيلهالك
اروى : ايه شغل العصابات ده
مالك : هانت انا بس مش عايزك تعرفى المفاجأة
اروى : انا عشان واثقة فيك وعارفة انك مش هتأذينى سيبالك نفسى وماشيه معاك وانا مغمضه
مالك : بحبك
اروى : وانا بموت فيك
مالك : اهو وصلنا يا ستى
اروى : اشيل بقى البتاعة دى
مالك : لا
(. نزل مالك من العربية وشال اروى لحد ما دخل بيها عمارة وبعدين نزلها وركبوا الاسانسير وهى مفيش على لسانها احنا رايحين فين او هو فى ايه انا كده قلقت ومالك مبيردش خالص وبعدها فتح مالك باب شقة وشال الشريطة السودا ، فتحت اروى لقيت نفسها فى بيت اهل مالك وفؤاد وشهيرة وعبد الرحمن ومريم موجودين .)
اروى بخجل : هو فى ايه ؟
مالك : زى ما اهانتك قدامهم حقك اعتذرلك قدامهم
اروى بفرحة : وانا مطلبتش اعتذار
مالك : وانا قولت ان ده حقك ، انا اسف يا احلى بنوتة فى الدنيا
عبد الرحمن : بس كفاية هعيط منكوا
مالك : انا بقولك قدامهم انى بحبك و محبتش غيرك وعايز اتجوزك ، موافقة ؟
اروى بدموع فرحة محبوسة : ايوة طبعاً موافقة
مريم لـ عبد الرحمن : شايف الرومانسية
عبد الرحمن(بيحط ايده على عيون مريم) : بس يا حبيبتى غلط تشوفى الحاجات دى
مريم (بتشيل ايده) : انت لا بترحم ولا بتسيب رحمة ربنا تنزل
فؤاد : الف مبروك يا ولاد ربنا يتمم بخير
شهيرة : والله انا نفسى ازغرط
عبد الرحمن : خالص بقى يا مالك خلى شوية لـ بعد الجواز متعملش زى واحد صاحبنا فضل يقول كل حاجة قبل الجواز وبعد الجواز .......
مريم تكمل : القطة كلت لسانه
مالك : هههههه ده عبد الرحمن بـ لسانين يا مريم
مريم : ف. الهزار والتريقة لكن فى الجد والرومانسية تلاقيه على الجانط
شهيرة : تعالوا بس نقعد بدل ما الوقفة دى (وقعدوا)
عبد الرحمن : اخص عليكي يا مريم ده انا قبل الجواز كنتى هاريكي كلام رومانسى
اروى : ايوة يعنى وراح فين بعد الجواز
عبد الرحمن : متستعجليش مالك هيبقى يقولك راح فين
مالك : لا يا بوده صوابعك مش زى بعضها
عبد الرحمن : بكرة افكرك ان يوم الهنا يوم ما مراتك تزعل منك
مريم بحزم : نعم !!!
عبد الرحمن : ايوة يا حبيبتى يوم الهنا عشان لما مراتك تزعل منك بتعرف غلاوتها عندك ايه
مالك : اه يا كلامنجى
(. شهيرة وفؤاد كانوا واخدين جنب وسايبين الشباب مع بعض .)
فؤاد : انا مبسوط جداً ان مالك اخيراً هيتجوز لا وكمان هيتجوز البنت اللى بيحبها
شهيرة : انا كمان مبسوطه بس قلقانه
فؤاد : قلقانه ليه
شهيرة : احنا مش قد الناس دى يا فؤاد هياخدوا مننا الواد
فؤاد : يا شهيرة مالك مش واد مالك بقى راجل وكده كده ولادك مش هيبقوالك محدش هيبقالك غيري لان كل واحد مشغول بحياته وانا كمان هبقى مشغول بحياتى اللى اخترتها من ٣٤ سنة وهو انتِ شهيرة
شهيرة : ربنا يخليك ليا يارب
فؤاد : فكيها كده وافرحى بلاش فى عز الفرحة ننكد على نفسنا
شهيرة : ربنا يسعده ويكمله على خير
(. فى اللحظة دى قام مالك واروى عشان يمشوا .)
فؤاد : ايه يا ابنى رايحين فين
مالك : يدوب يا بابا الحق معادى مع سيادة السفير
شهيرة : بس اروى مكلتش ولا شربت حاجة
اروى : مرة تانيه يا طنط ان شاء الله
مالك :يالا هنمشى احنا مش عايزين حاجة
كلهم : سلامتك
شهيرة : خد بالك على نفسك
مالك : حاضر يا ماما سلام (ونزلوا)
*_____________________________________________**___________________________*
فى قصر سامح الخولى .....،.
(. سامح وفاتن ومالك واروى ومروة وادم قاعدين كلهم ، مالك اتعرف الاول على العيلة وبدأوا النقاش بـ كلام عام عن السياسة واحوال البلد وبعدها استأذن آدم ومروة عشان مسافرين اسكندرية وبعدها غير مالك الموضوع .)
مالك : انا جاى لحضرتك عشان اطلب ايد الانسة اروى للجواز
سامح : انا بس عندى شرط واحد
مالك : اتفضل
سامح : انت عارف ان ولادى مسافرين سواء مروة عايشة فى المانيا واسر ابنى فى امريكا وهما الاتنين ظروف حياتهم اجبرتهم يعيشوا بعيد عنى والوحيدة اللى عاشت معايا هى اروى وبما انها هتتجوز هنا فى مصر فـ انا بطلب منك اتكوا تعيشوا معايا
مالك : انا معنديش مانع بس عندى تعديل لـ طلب حضرتك
سامح : تعديل !!
مالك : هو تعديل بسيط
سامح : اللى هو ايه
مالك : ان انا واروى نجهز شقتنا ونفرشها
فاتن : ايوة بس انتوا مش هتعيشوا فيها
مالك : مع احترامى احنا هنعيش معاكم هنا عشان منسبكوش لوحدكوا لكن مش عشان احنا هنكون مبسوطين ، انا سعادتى فى انى اكون مع مراتى فى بيتى وعلى راحتى بس انا برضه مش عايز ازعل حضرتك ولا ازعل اروى بجانب انى عندى شقتى اللى برضه كنت بحلم انى افرشها حتة حتة على ذوق البنت اللى انا هختارها
سامح : يعنى انت هتفرش شقتك وهتعيش هنا
مالك : ما بين هنا وهناك يعنى نروح هناك تغيير جو او اماكن يعنى بجانب ان اول ١٥ يوم من جوازنا هنقعدهم فى الشقة دى
سامح : ليه ؟
مالك : هى دى اجازتى اللى هاخدها بعد الجواز وانا عايز اقضيهم انا واروى وبس
اروى : ماحنا كده كده هنسافر
فاتن : وحتى لو مسافرتوش انتوا هيكون ليكوا جناح خاص بيكوا وهتكونوا فيه على حريتكم تماماً
مالك : بعد اذنكم زى مانا احترمت رغبتكم فى ان انتوا عايزينا نعيش معاكوا هنا ياريت تحترموا رغبتى فى انى افرش شقتى واعيش فيها اول جوازنا
سامح : ايه رأيك يا اروى ؟
اروى : اللى حضرتك تشوفوه يا بابا
سامح : انا عن نفسى طالما فى النهاية هتعيشوا هنا يبقى معنديش مانع
مالك : على خيرة الله ، بس طبعاً حضرتك هتحتاج وقت فى الاول تسأل عليا
سامح : لا انا سألت عليك من زمان وعرفت كل حاجة عنك وعن اهلك
مالك : طيب كويس واكيد بـ ملفى اللى قدمته لـ دخولى الكلية حضرتك تقدر تعرف كل حاجة
سامح : نقرأ الفاتحة بقى
اروى : لا يا بابا مش النهاردة فى يوم تانى يجيب مالك باباه ومامته ونقراها سوا
فاتن : يا حبيبتى دى قراية فاتحة هما يجيوا فى الخطوبة
مالك : والخطوبة امتى ؟
سامح : الخطوبة الخميس الجاى والفرح بعد الخطوبة بـ اسبوعين ، والشبكة خاتم الماظ ومش هناخد مهر لانك انت اللى هتفرش الشقة احنا هنا الجناح جاهز والمؤخر مليون جنية
مالك : تمام موافق
فاتن : بس الفرح هيكون بالسرعة دى يا سامح ؟
سامح : مالك انت هتلحق تفرش الشقة فى التلت اسابيع دول
مالك : اه ان شاء الله بس انا من رأيي نخلى الفرح كمان شهر عشان ظروف شغلى
سامح : تمام على خيرة الله نقرأ الفاتحه
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت مالك ....
(. مالك خلص مع اهل اروى وروح حكى لـ ابوه الاول كل اللى حصل وانه هيقعد فى قصر السفير واقنعه وبعدين حكى تانى لامه فى حضور ابوه ومكنتش مقتنعه .)
شهيرة : يعنى انت هتسيبنا وتروح تعيش معاهم
مالك : يعنى انتوا عايزنا اعيش معاكوا ؟
شهيرة : طالما كده كده هتعيش مع اهل مراتك يبقى انا اولى بيك
فؤاد : يا شهيرة هناك هيكونله جناح خاص بيه يعنى يعنى هيكون واخد حريته لكن فى الشقة دى هياخد حريته فين
شهيرة : يعنى انت موافق على الكلام ده
فؤاد : انا ميهمنيش الا سعادته ومصلحته وطالما هيكون مبسوط فين المشكلة بقى
مالك : يا ماما انا هقعد هناك شوية وفى شقتى او عندكوا شوية وبعدين انا كل يوم هجيلك هنا اشوفك انتِ وبابا وصدقيني مش هتحسى ان انا بعيد عنك
فؤاد : مالك بيتكلم صح
شهيرة : انتوا عاملين عليا رباطيه بقى
مالك : عشان خاطرى يا ماما وافقى مش عايز اعمل حاجة انتِ مش عيزاها
بعد تفكير لـ دقيقتين ....
شهيرة : خلاص يا ابنى اعمل اللى فيه سعادتك ومصلحتك
مالك : يعنى موافقة
شهيرة : اه بس زى ما قولت اشوفك كل يوم
مالك : حاضر يا ماما ربنا يخليكى ليا
شهيرة : ربنا يسعدك يا حبيبى ويرزقك بالذرية الصالحة
*_____________________________________________**___________________________*
فى اسكندرية .....
(. آدم ومروة وعمر ابنهم فى اسكندرية عند صلاح ابو آدم .)
صلاح : انت هتسافر المانيا برضه يا آدم
آدم : اعمل ايه يا بابا انا شغلى وحياتى ومستقبلى هناك
صلاح : عارف انا كنت بقول زيك كده بس فى الاخر عرفت ان مسيري لـ بلدى
آدم : ماهو انا مش حاسس انها بلدى اصلاً يا بابا
صلاح : ازاى يا ابنى بس الكلام ده
مروة : يا عمو الوطن يعنى عيلة وذكريات واصحاب قدام ولمة زمان ، آدم مش فاكر اى حاجة عاشها هنا لا بيت عاش فيه ولا شارع لعب فيه ولا صاحب العمر اللى بيكون جنبنا من الحضانه باختصار مش فاكر ذكرى من طفولته تخليه يحس ان دى بلده
آدم : بالظبط كده بجانب ان ماما ربتنى على ان المانيا هى بلدى مش مصر
صلاح : بس اهل مراتك هنا وكمان انا هنا هتعيشوا هناك لوحدكوا يعنى
آدم : انا برضه مقدرش اسيب امى لوحدها
صلاح : عموماً ربنا يكتبلك الخير فى اى مكان تبقى موجود فيه انا بس كان نفسى تعيش معايا شوية انا اتحرمت منك كتير
مروة : طيب يا عمو ما تيجوا انتوا تعيشوا فى المانيا ، هنوفر لحضرتك شغل واخوات ادم هيدرسوا هناك
صلاح : لا يا بنتى انا جربت الغربة ومارتحتش فيها انا مبسوط هنا
آدم : طيب عشان خاطرى يا بابا فكر فى الموضوع ده على الاقل نكون كلنا هناك جنب بعض
صلاح : ربنا يسهل المهم بقى انتوا لازم تباتوا معانا النهاردة
مروة : انا اصلاً يا عمو عامله حسابى اننا نبات هنا الليلة
صلاح : طيب كويس عشان اشبع من عمر شوية
*_____________________________________________**___________________________*
بالليل فى بيت عبد الرحمن .....
(. مريم كانت مستنيه عبد الرحمن لحد ما يجي من بره لكنها نعست ودخلت نامت ، عبد الرحمن جه من بره ودخل عليها الاوضه .)
عبد الرحمن بصوت هامس : مريومه ، مريم حبيبتى اصحى
مريم : انت جيت يا عبوده
عبد الرحمن : لا يا حبيبتى لسه مجتش
مريم : بطل بواخة ايه اخرك كده
عبد الرحمن : وحشتيني
مريم : يا سلام
عبد الرحمن : وبحبك اوى كمان
مريم : ايه الكلام الحلو ده (وقامت)
(. وطلع عبد الرحمن بوكيه ورد من ورا ضهره .)
عبد الرحمن : انا بحبك اوى ومش عشان مبتكلمش يبقى مبحبكيش ومش عشان بقالنا ٨ سنين متجوزين يبقى حبى ليكي قل بالعكس ده زاد عن ايام ما كنا لسه بنعرف بعض لانك فى الاول كنتى واحدة بحبها لكن دلوقتى مراتى حبيبتى ام ولادى
مريم : ايه الكلام الحلو ده يا عبد الرحمن وايه الورد الجميل ده
عبد الرحمن : بصراحة النهاردة ساعة موقف مالك واروى حسيت انك مبتهزريش وانك قاصدة الكلام ده وزعلت جداً
مريم : انا اسفة مكنش قصدى ازعلك
عبد الرحمن : لا ماهو انا دلوقتى مش زعلان لانى لما زعلت سألت نفسى ايه اللى يوصل مريومتى حبيبتى للمرحلة دى الا اذا كنت مقصر معاها
مريم : انت عمرك ما قصرت معايا انت احلى واحن واحسن زوج فى الدنيا كلها
عبد الرحمن : وانتِ احلى زوجة خلقها ربنا
مريم : انا بحبك اوى يا عبد الرحمن حاسة كده اننا لسه فى الجامعه
عبد الرحمن (بياخدها فى حضنه) : وانا حاسس انى بحبك اكتر ما كنت اتصور
مريم : رينا يخليك ليا
عبد الرحمن : وميحرمنيش منك يا حبيبتى
*_____________________________________________**___________________________*
بعد الخطوبة فى شغل مالك ....
(. مالك رايح يدي لـ رئيسه فى الشغل كارت دعوة الفرح .)
رئيسه : دى بنت السفير سامح الخولى
مالك : تمام يا افندم
رئيسه : ممتاز جداً ونعم النسب
مالك : متشكر يا افندم
رئيسه : بس اوعى جوازك ينسيك شغلك وبلدك
مالك : تمام يا افندم
رئيسه : مش عايز كل شوية افكرك انك بتشتغل فى جهاز مهم وحساس جداً فى البلد
مالك : وانا اهم حاجة عندى خدمة بلدى يا افندم
رئيسه : تمام يا حضرة الظابط الف مبروك
مالك : اتمنى حضرتك تشرفنا يا افندم
رئيسه : انا هحضر عشان حاجة واحدة بس
مالك : ايه هى يا افندم
رئيسه : واحد زيك بيحب البلد دى وبيخدمها بكل طاقته وجهده يستاهل انى احضر فرحه
مالك : متشكر اوى يا افندم
رئيسه : العفو يا ابنى
*_____________________________________________**___________________________*
فى خلال شهر .....
- مالك واروى مبسوطين جداً وبيجهزوا لـ فرحهم وبيفرشوا الشقة بتاعتهم سوا
- اروى سافرت اسبوع بره مصر عشان تجيب فستان الفرح وهدوم ليها
- آدم ومروة قرروا يقعدوا فى مصر لحد فرح اروى ومالك
- اسر جه من امريكا عشان يحضر فرح اخته وكذلك محمد اخو مالك جه هو ومراته وبنته
*_____________________________________________**___________________________*
** النهاردة فـــرح مـــالــكـ واروى **
- الفرح حضره كبار رجال السياسة والداخلية وكمان الدبلوماسيين
- اروى كانت ماسكه ايد مالك بقوة طول الفرح كأنه هيهرب منها
- مالك كان عاقل وراكز جداً كـ طبيعته ومرقصش الا قليل اوى ولا خلى اروى ترقص كتير
- كل اللى فى الفرح كانوا مبسوطين جداً
- سامح كان مشغول طول الفرح بـ ضيوفه وكل ما يبص لـ اروى الدموع تملى عيونه من كتر حبه لها واحساسه ان مالك هياخدها منه
- خلص الفرح وكان سامح حاجز لهم جناح فى الفندق بس مالك صمم يروحوا على شقتهم
*_____________________________________________**___________________________*
فى شقة مالك واروى ......
(. دخل مالك واروى شقتهم وقعدوا على كراسى الانتريه اللى فى الريسبشن .)
مالك : ممكن تفكى بوزك ده بقى
اروى : مكنتش متوقعه انك تزعلنى فى ليلة زى دى
مالك : انا مزعلتكيش يا اروى
اروى : يا سلام امال اللى عملته ده اسمه ايه
مالك : اسمه بنفذ اتفاقنا انا قولت هقضى اول ١٥ يوم فى بيتي ليه بقى تحجزوا فى الفندق
اروى : من الاتيكيت ان العريس والعروسة يقضوا اول ليلة لهم فى فندق
مالك : ده فى انهى دستور ان شاء الله
اروى : متتريقش يا مالك
مالك : الاتيكيت بتاعى بيقول انى اعمل اللى انا مرتحاله جسدياً ونفسياً غير كده لا
اروى : طيب
مالك : فكى بوزك
اروى : انا مش مبوزة
مالك : امال ده ايه ده اللى انتِ ماداهولى شبرين
اروى : لا زعلانه
مالك : طيب قوليلي بينى وبينك كده زعلانه دلع ولا زعلانه بجد
اروى : تفرق ؟
مالك : ايوة طبعاً تفرق لو زعلانه دلع هعملك قرد عشان اصالحك لكن لو بجد فانا مغلطتش اصلاً
اروى : بس انا زعلانه بجد
(. قام مالك من جنب اروى من غير كلام ودخل اوضة النوم واروى حست ان حد دبحها بـ سكينه باردة وكانت هتعيط بس كان مالك رجع تانى .)
مالك : لو انتِ زعلانه بجد فـ انا اسف (وادالها تذكرتين سفر)
اروى : ايه ده ؟
مالك : تذكرتين سفر
اروى : لـ فين بقى
مالك : لـ جمصة ههههههههههه
اروى : نعم !! انت بتتكلم جد
مالك : ايوة طبعاً عشان اوريكي جمال بلدك من جوه
اروى : لا بجد فين
مالك : موسكو
اروى : موسكو !! اشمعنى
مالك : عشان انتِ مروحتيهاش قبل كده فقولت شهر العسل لينا يبقى فى بلد اول مرة انا وانتِ نروحها
اروى : بحبك اوى
مالك : وانا بموت فيكي (وخدها فى حضنه)
اروى : بجد يا مالك بتحبنى
مالك : عندك شك فى كده
اروى : من كتر اللى عملته فيا مش مصدقة انك بتحبنى
مالك : والله بحبك وبحبك اوى كمان
اروى : طيب ليه كنت بتـ .........
مالك(يقاطعها ويحط صباعه على بوؤها) : انا مش عايز اتكلم فى اى حاجة فاتت انا عايز ابدأ حياة جديدة من غير ما نتكلم فى اللى فات
(. وباسها فى جبينها وبعدين شالها الطرحة وفك لها شعرها .)
مالك(بيلعب فى شعرها) : ازاى وليه وامتى واشمعنى انتِ حبيتك انا معرفش كل اللى اعرفه انى عايز ابقى جنبك على طول ومببعدش عنك ثانية واحدة
اروى : وانا عمرى ما هبعد عنك ثانيه واحدة انا بحبك اوى (وحضنته)
مالك : ربنا ما يحرمنى منك ، ياالا بقى قومى
اروى : اقوم اعمل ايه
مالك : غيري هدومك واتوضى عشان نصلى ركعتين كـ بدايه لـ حياتنا الجديدة
اروى : حاضر
(. صلوا ركعتين جماعة وقرأ مالك دعاء الزواج .)
اروى : اقولك حاجة غريبة
مالك : قولى
اروى :انا مكنتش منتظمة فى الصلاة ده ان صليت يعنى بس النهاردة اول مرة اصلى وانا حابة الصلاة اوى حاسة انى بحب ربنا اوى وعايزة ارضيه
مالك : وانا بقى مهمتى اساعدك على انك ترضيه
اروى : ربنا يخليك ليا
مالك : ويخليكي ليا يا روح قلبى (وشالها ودخلها اوضتهم)
اروى : فاكر يوم ما شيلتنى واحنا رايحين عند اهلك
مالك : ايوة طبعاً
اروى : مكنش نفسى تنزلنى من حضنك
مالك : ههههههه عيزانى افضل شايلك كده يعنى
اروى : ايوة
مالك : ليه يعنى شريانى من سوق العبيد
اروى : ههههههه حلوة سوق العبيد
مالك : بصى بقى انا لازم انام كتير اوى النهاردة انا اتهد حيلي الشهر اللى فات وبعدين مضمنش يمكن يحتاجونى فى شغل واضطر اقطع الاجازة فـ لازم انام كتير اوى ماشى
اروى : يا سلام
مالك : ورحمة النعمة
اروى : طيب نام تصبح على خير
مالك (خدها فى حضنه) : وانتِ من اهله
(. وسكتت شهرذاد عن الكلام المباح .)
(. تانى يوم العصر سافر اروى ومالك لـ موسكو وودعهم عيلة كل واحد فيهم .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى خلال شهر ...
- آدم ومروة لسه مسافروش المانيا وكذلك اسر لسه مرجعش امريكا
- مالك واروى رجعوا و عاشوا فى قصر سامح
- مالك كل يوم بعد ما يخلص شغله بيروح يقعد عند امه ساعة ولو مرحش بعد الشغل بيروحلها هو اروى بالليل
- سامح بدآ يتأقلم مع مالك ويحبه
- مالك وآدم بقوا اصحاب جداً وكذلك اروى ومريم
*_____________________________________________**___________________________*
الساعة ٧ الصبح فى قصر سامح الخولى ....
(. مالك بيغير هدومه عشان يروح شغله واروى بتساعده .)
اروى : حبيبي انا جبتلك الفطار
مالك : متشكر يا حبيبتى
اروى : اساعدك فى حاجة
مالك : لا لا انا خلاص خلصت
اروى : ماشى
مالك : مالك يا اروى
اروى : مالى ايه مفيش حاجة
مالك : وشك متغير فيكي ايه
اروى : اصل كنت عايزة ...... (وسكتت)
مالك : عايزة ايه اتكلمى
اروى : خلاص مفيش
مالك بحزم : اروى
اروى : ايوة
مالك : عايزة تقولى ايه ومترددة خايفة
اروى : لا انا لا مترددة ولا خايفة
مالك : طيب قولى في ايه
اروى : .......................
__*__*__
ارجو تتقييم الحلقة بـ تعليق
*_____________________________________________**___________________________*
بـ قلمى / آلاء الشريفى
(. لو حد عايز ينقل القصة يراسلنى على رسايل صفحة الفيس بوك .)
0 التعليقات :
إرسال تعليق