الحلقة الخامسة
(. تاخد ملك اللاب وتقعد فى البلكونه و تفتح ملك الاكونت كالعاده وتلاقى رسايل كتير بتشكر فيها وفى شغلها وضميرها وفيها كذلك معاكسه ليها ، كانت ناويه ملك تاخد شغل جديد بس قعدت تفكر شوية مع نفسها وبعدين سابت اللاب على الترابيزه وقامت فتحت الدولاب ، وطلعت منه ربطتين فلوس ربطه ميات وربطه خمسينات ، عدت الفلوس وقالت لنفسها "اووف لسه محتاجه اشتغل ، ملعون ابو دى شغلانه" ، تفتح فريال الاوضة على ملك من غير ماتخبط على غير عادتها تتخض ملك وتقع الفلوس من ايدها ، تقف فريال عند باب الاوضة لانها كذلك اتلخبطت ، فضلوا واقفين قصاد بعض يبدلوا نظراتهم بين الفلوس اللى على الارض وبين بعض .)
فريال : انـ انـ انا اسفة انـــى دخلت من غير ماخبط كنت فاكرة الباب مقفول بالمفتاح كالعادة
ملك بارتباك : لا لا عـ عـ عادى
فريال (تدخل الاوضة) : هو انا ينفع اسأل الفلوس دى فلوس ايه او فلوس مين ؟
ملك (توطى تلم الفلوس) : اه ينفع
فريال : طيب جاوبى ، دى فلوس مين او فلوس ايه ؟
ملك(تقف قصادها) : دى فلوس مُعز
فريال باستغراب : مُعز !! مُعز اخوكى
ملك : اه
فريال (تبصلها بصه طويلة) : مش فاهمه ، ايه اللى جاب فلوس مُعز اللى بره مصر عندك
ملك (تحط الفلوس فى الدولاب) : ابقي اسأليه
فريال : حاضر هسأله
ملك(بتقفل الدولاب) : حضرتك كنت عيزانى فى ايه ؟
فريال : حضرتك عيزاكى تجى تشوفى التلفزيون ماله مش شغال ومش عارفه اشغله
ملك : حاضر هغير هدومى واجى
(. تطلع فريال وهى بـ تبص لـ ملك نظرات اربكت ملك جداً ، واول ما خرجت فريال من الاوضه خدت ملك نفسها ، وطلعت على البلكونه جرى جابت الموبايل واتصلت على مُعز كتير وهو كنسلها اكتر من مره بس كل ما كان يكنسل كانت هى ترن تانى لحد ماتصل بيها .)
ملك : ايه يا مُعز مبتردش ليه ؟
مُعز : معلش يا لوكا اصل انا ......
ملك تقاطعه : مفيش وقت للشرح اسمع فى حاجة مهمه
مُعز : حاجة ايه ؟
ملك : لو ماما كلمتك وسألتك ايه الفلوس اللى انت سايبها مع ملك قولها اى حاجة
مُعز : مش فاهم حاجة
ملك : مش لازم تفهم دلوقتى ، انت قول لـ ماما انك محوشهم معايا او باعتهملي عشان اشتريلك اى حاجة
مُعز : طيب فهميني يا بنتى انا مش فاهم حاجة
ملك وهى بتكز على اسنانها : يا مُعز بطل اسئلة انا مش عارفه اتكلم اعمل اللى بقولك عليه وهبقى افهم بعدين
مُعز : طيب ماشى
ملك : اوعى تتلخبط يا مُعز ، وابقي قولي قولتلها ايه عشان كلامنا يكون متطابق
مُعز : ماشى يا عم كونان
ملك : انا هقفل دلوقتى وهكلمك بعدين وانت متنساش اللى قولتلك عليه
مُعز : طيب سلام (وقفلوا)
ملك لنفسها >> الفلوس دى معدش ينفع تفضل معايا اكتر من كده
(. تروح ملك تغير هدومها .)
__**__***__
(. سابت فريال اوضة ملك وهى حاسة ان فى حاجه غلط ، كانت بتسأل نفسها ليه ملك مخبيه فلوس لما هما مش حرمينها من حاجة والسؤال الاهم جابت الفلوس دى منين ، تردد فريال كتير قبل ما تتصل بـ مُعز تسأله وده لانها خايفه تكتشف كدب ملك ولكنها فى النهايه اتصلت .)
فريال : ايوة يا مُعز ، اذيك يا حبيبتى
مُعز : الحمد لله يا ماما ، انتِ عاملة ايه ، وبابا وملك ومليكه اخبارهم ايه
فريال : كلنا بخير يا حبيبى
مُعز : وحشتونى اوى يا ماما والله خصوصاً البت ليكة القرده دى
فريال : وانت كمان يا حبيبى وحشتنا اوى ، مش هنشوفك قريب ، مش جاى اجازة
مُعز : لسه مش عارف
فريال : اه صحيح كنت عايزة اسألك على حاجة
مُعز : خير يا ماما حاجة ايه ؟
فريال : انت لما كنت هنا اخر مرة نسيت فلوس او حاجة ، اصل انا لقيت فلوس ومش بتاعتى ولا بتاعة باباك
مُعز : يمكن بتاعة ملك ؟
فريال : بتاعة ملك ازاى ؟ ملك معاها الكريدت كارد بتصرف منها هتشيل فلوس فى الدولاب ليه ؟
مُعز : ااهاا دى اكيد الفلوس اللى انا بعتهالها
فريال : بعتهالها !! ليه باعتلها فلوس !! هو احنا قصرنا معاها فى حاجة
مُعز : لا يا ماما خالص ده حوار كده بيني وبين ملك
فريال : حوار ايه ممكن اعرفه ؟
مُعز لنفسه >> طيب اقولها ايه بس !! الله يسامحك يا ملك
فريال : مُعز
مُعز : ايوة يا ماما
فريال : حوار ايه اللى بينك وبين ملك ؟
مُعز : واحد زميلي هنا ، مالوش حد وحيد ابوه وامه وكان عايز يبعتلهم فلوس وابوه وامه كُبار فى السن وهو مش عايز يشحططهم فى البنك او البريد ، فانا اقترحت عليه نبعت الفلوس على حساب ملك وملك تروح توديلهم الفلوس
فريال : وليه ملك مقالتليش الكلام ده
مُعز : عادى يا ماما انتِ عارفه ملك كلامها قليل ومبتحبش تريح اللى قدامها
فريال : ربنا يهديها
__**__**__
فى الجهة التانيه ...
(. ملك كانت بتغير هدومها ، فتحت الدولاب تطلع منه تى شيرت وبنطلون حيث ان ملك بسيطه جداً فى لبسها ولكنها بقالها فترة متمسكه بـ لبس الغوامق ورفع شعرها ولمه لـ فوق ، وهى بتفتح الدولاب لمحت الصندوق اللى فيه دهبها ومجوهراتها ، كانت نسياه بقالها فتره لانها بطلت تلبس اكسسوارات او دهب او ما شابه ، طلعته ملك وخدته وقعدت بيه على الكنبه اللى فى الاوضه ، فتحت ملك الصندوق واتفرجت على المصوغات بتاعتها لحد ما وصلت لـ اسورة دهب فيها فصوص الماظ ، طلعتها من الصندوق وقفلت الصندوق ورجعته مكانه ، ولبست بنطلون جينز ازرق وفوقه قميص اسود شمرت اكمامه لحد الكوع ورفعت شعرها كحكه لفوق كعادتها ولبست حلق دهب ابيض فيه فص ازرق ، وشنطه سوده كروس فيها الموبايلات والمحفظه والفلوس والاسوره الدهب اللى خرجتها من الصندوق ، خرجت ملك من اوضتها راحت لـ مامتها اللى كانت بتكلم فى مُعز .)
فريال : ماشى يا حبيبى ابقي طمني عليك
مُعز : حاضر يا ماما ، سلميلي على اللى عندك (وقفلوا)
فريال لـ ملك : انتِ خارجه ؟
ملك : اه ساعه كده وجايه
فريال : رايحه فين ؟
ملك : مشوار
فريال : مشوار تبع صاحب مُعز ؟
ملك باستغراب : صاحب مُعز !!
فريال : خلاص يا ملك ، مُعز حكالى على قصة الفلوس دى واتفضلى اخرجى بس متتأخريش
ملك : حاضر
(. واتجهت ملك ناحية الباب ونادت عليها فريال "ملك" وقفت ملك واتلفت "نعم" ، قامت فريال وراحت لها عند الباب ووقفت قصادها .)
فريال : هو انتِ يا حبيبتى معندكيش الا الطقم ده
ملك : ليه بتقولى كده ؟
فريال : انتِ عندك ٢٢ سنه ، يعني ده سن الالوان الفاتحه وان الفرحه تبان على لبسك
ملك : انا بحب اللون الاسود
فريال : مكنتيش بتحبيه زمان
ملك (وهى بتفتح الباب) : وانا مبقتش زى زمان
فريال : خدى بالك على نفسك
(. ونزلت ملك وقفلت فريال الباب وراها وهى بتتنهد وبتقول "يارب يسرلها امورها واهديها" .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى عربية دياب ....
(. ولاء كانت مع دياب فى عربيته ، كانوا سوا وكان مروحها .)
ولاء : مالك يا دياب ؟
دياب : مفيش
ولاء : شكلك مضايق ، فى ايه بجد ؟
دياب : حبيبتى ، مفيش حاجة صدقيني
ولاء بزعل : طيب
دياب : انتِ زعلتى ولا ايه ؟
ولاء : وازعل ليه ؟ انت بتعاملنى انى غريبه دى حاجة ترجعلك
دياب : بطلى هبل ممكن
ولاء : طيب
(. يركن دياب العربيه ويشغل الانتظار .)
دياب : بصى يا ستى
ولاء : ايه ؟
دياب : انا فى حاجتين مضايقني
ولاء : ايه هما ؟
دياب : الاولى انى حاسس انى بخون وائل ، الراجل دخلنى بيته ومشاركنى وبيثق فيا وانا بقابل اخته من وراه
ولاء : والتانيه ؟
دياب : انى حاسس انى معطلك عن مذاكرتك وكورساتك وانا مش عايز كده ، انا عايزك تركزى وتتفوقى
ولاء : انا بحبك اوى
دياب : وانا بموت فيكي بس انا واقع بين نارين ، بين نار تعلقي بيكي وانى عايز اشوفك كل ساعه مش كل يوم وبين مستقبلك وبين انى عايز نعرف بعض كويس قبل ما نتخطب وبين احترامى لـ صاحبى
ولاء : طيب بالنسبه للكلية والمذاكره ، انا ممكن اقول ان عندى كورس معين وميكونش موجود اصلاً
دياب : مش فاهم ؟
ولاء : يعني هقولهم فى البيت ان عندى كورس جديد الساعه تلاته مثلاً او المعاد اللى نتفق عليه بس الوقت ده هيكون فاضى اصلاً ومفهوش كورسس
دياب : طيب واحساسي تجاه وائل ؟
ولاء : دياب ، انت بتحبنى بجد ولا بتتسلي بيا ؟
دياب : انتِ هبله ولا ايه ؟ اكيد بحبك بجد ونيتي خير معاكى
ولاء : يبقي خلاص ليه تحس بالذنب ، كل الحكايه ان دى فترة تعارف بينا لحد ما نتخطب
دياب : بس هو لو عرف رد فعله هيكون ..........
ولاء تقاطعه : يعني هو هيعرف منين ؟ بلاش تحبكها اوى كده
دياب : ربنا يستر
(. ويطلع دياب بالعربيه وحالة الضيق لسه مسيطره عليه بسبب احساسه بالخيانه تجاه وائل .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت مجدى فاضل ....
(. فى بلكونه بتطل على النيل يفصل بينها وبين الريسبشن الواسع اللى بيحتوى على صالون وانتريه باب الوميتال ، ظهرت هدى قاعدة قصاد جوزها مجدى وبيشربوا قهوة .)
هدى : طيب انت وافقت من الاول ليه
مجدى : انا راجل شايف ان اى اتنين بيحبوا بعض هما اولى ببعض بس انا مش مستريح لـ براء ده
هدى : طيب ليه ، ايه عيبه ؟ الولد محترم وبيحب البنت وبيتمنالها الرضا ترضى بس
مجدى : انا مش مضايق منه ، ومقولتش ان المشكله فيه
هدى : طيب فهمنى المشكله فى ايه ؟
مجدى : اولاً حب عالية الاعمى له ، وثانياً مش نسب
هدى : بالنسبه لـ اولاً فـ دى ملناش يد لها ، سبحانه وحده هو مُقلب القلوب والحب بـ مراحه مش بـ ايد حد فينا اما بقي بالنسبه لـ ثانياً فـ انت عمرك ما كنت بتفكر بالطريقة دى
مجدى : ومكنتش متوقع ان بنتى هتنزل بـ مستواها كده
هدى : انا مش شايفه اى مشكله بخصوص عيلة براء ، دى امه تبقي ..........
مجدى يقاطعها : نفس موال كل يوم ، هتفضلي تقوليلي دى امه مش عارف ايه وخاله يبقي ايه طيب فين ابوه وفين عيلة ابوه
هدى : انت بتتلكك يا مجدى ، الولد ميتعايبش ، خريج كليه خاصة وبيشتغل مع خاله شغل محترم امور ومهذب ، انت بس اللى بتحاول تطلعله عيوب
مجدى : هى وجهات نظر ومهما كانت وجهة نظرى فيه مش هقدر اكسر قلب عاليه
هدى : ربنا يسعدها ويجعلهم خير لبعض ان شاء الله
مجدى : ان شاء الله ، وهادى بقي ايه نظامه ؟
هدى : نظام ايه ؟
مجدى : هيفضل كده !! واخد اجازه من الشغل ، مبيذاكرش ، مبيقدمش على ماجستير ، حتى الخطوبه مش راضى
هدى : مانا حكيتلك القصة
مجدى : ماهى حاجة مش مقنعه ، هو ايه اللى كان بيحب واحدة زمان وسابوا بعض وراجع يدور عليها ما جايز تكون ماتت ولا اتجوزت
هدى : اكيد لما يثبت حاجة من الاتنين هيخرج الموضوع من دماغه
مجدى : انا مخلف عاهات
هدى : ربنا يخليهملنا ويبارك لنا فى اعمارهم
مجدى : يارب
__**__**__**__
فى اوضة عالية ...
(. عالية قاعدة على سريرها اللى فى اوضة بناتى مشتركه بينها وبين اختها هايدى ، تفتح الباب يكون مكتب هايدى قصاد الباب وقصاده سريرين بينهم كومدينو ، عالية كانت بتكلم براء .)
براء (بلهجة مصريه مكسره) : انت ليه فاهمه انى عايز ادفن طموحك متل مابتقولى
عالية : انا مش فاهمه كده ومش قصدى كده خالص
براء : عاليه ، لازم تعرفى انى بحبك كتير لدرجه انى بحلم اخبيك بقلبى
عالية : وانا والله يا براء بحبك اوى
براء : انا ماعندى اعتراض على اى حلم بدك تحققيه لكن لازم نتناقش وتختارى الوقت المناسب للمناقشه
عالية : حاضر
براء : انا كلمت ابوى اليوم
عاليه : حصل جديد
براء : متل العادة ، لا جديد ، لا بده يجي ولا بده ايانى اسافرله
عالية : تسافرله !! تسافرله سوريا ازاى ، الناس بتجى من سوريا هنا وانت عايز تسافر
براء : ابوي بـ تركيا مو سوريا
عالية : طيب هتسافر وتسبنى ؟
براء : هو مو طلب منى اسافرله ، بس انا خايف يجي موعد الزفاف وما يحضر
عالية : لا طبعاً ازاى !! اكيد هيحضر ان شاء الله
براء : ان شالله
*_____________________________________________**___________________________*
فى احدى محلات الصاغة .....
(. ملك راحت احد محلات الصاغه الفخمه ، دخلت المحل وراحت لـ واحد من الموجودين للبيع .)
البائع : حضرتك تحبى تشوفى ايه ؟
ملك : لا انا جاية ابيع
البائع : اوكى اتفضلى
ملك (تفتح شنطتها وتطلع الاسوره) : عايزة ابيع دى بس ياريت تقولى سعرها كام الاول
البائع : حاضر
(. وخدها منها وحطها على الميزان .)
البائع : الفصوص دى الماظ صح !!
ملك : ايوة
البائع : دى بالفصوص هتتباع بـ ١٨ الف جنيه
ملك : بس !!
البائع : البيع غير الشراء
ملك : خلاص اوكى
البائع : طيب انا عايز فاتورة الشراء
ملك : معاييش فاتورة ، دى بابا جبهالى من سنين
البائع : طيب انا ايه يأكدلى انها بتاعة حضرتك ؟
ملك بتهكم : لانها لو مسروقه اكيد كانوا بلغكوا بـ مواصفاتها
البائع : طيب انا هشتريها بس انتِ تمضيلي على تعهد انها لو طلعت مسروقه انا ماليش دخل
ملك : اوكى
(. باعت ملك الاسوره وخدت الفلوس ومضت على التعهد وطلعت بيهم على البنك .)
__**__**__**__
فى البنك ...
(. راحت ملك البنك واستنيت دورها ولما جه دورها راحت للموظف وعملت ايداع لـ تمن الاسورة والفلوس اللى كانت معاها لـ حساب بنكى ولكنه مش حسابها وكان الحساب الكُلى حوالى ٢٢ الف جنيه ، اودعت ٢٠٠٠ جنيه لـ حسابها وعشرين الف لـ حساب تانى ، وهى خارجه من البنك كانت معاد انتهاء دوام العمل قرب ينتهى لذلك كان هادى فى عربيه ابوه مستنى واحد صاحبه بيشتغل فى البنك اللى كانت ملك فيه ، وهى خارجه لمحها هادى مكنش متأكد انها هى لان النضاره الشمس كانت مداريه كتير من وشها ولكن هادى حس انها ملك لانه لمحها قبل ما تلبس النضاره ومكنش متأكد بس قرر يروح يكلمها ، خرجت ملك من البنك ومشيت مسافه بسيطه قبل ما توصل لـ العربيه ووقفها هادى قبل ما توصل للعربيه .)
هادى (بيمسكها من عند كوعها عشان يوقفها) : ملك
(. تتلفت ملك ومن صدمتها وذهولها وبسبب مشاعر كانت مدفونه صحيت يقع الموبايل من ايدها ، ويوطى هادى يجيبهولها .)
هادى : مكنتش مصدق انى هشوفك ، فـ سبحان الله اشوفك بـ صدفه غير مترتبه
ملك : ايه ، اممم ، اذيك يا هادى
هادى : انا بموت يا ملك ، من يوم ما بعدتى وانا مستنيكي
ملك : انـــا انا لازم امشى
(. تمشى ملك ويوقفها هادى تانى .)
هادى : انتِ ليه بتعملى فيا كده ، انا عملتلك ايه استاهل عليه كل ده ؟
ملك : انت معملتليش حاجة وانا كذلك معملتلكش حاجة ، احنا ملناش نصيب فى بعض
هادى : طيب ليه !! بطلتى تحبيني مثلاً ؟
ملك : ارجوك يا هادى متضغطش عليا بقي ، ارجوك ابعد ، ابعد عن سكتى يا هادى عشان مصلحتك قبل مصلحتى
هادى بعصبيه : خلاص !! خلاص يا ملك بقت مصلحتنا اننا نبعد عن بعض
ملك : ايوة يا هادى وانا بعدت ، وقدرت على بُعدك ، سبنى بقي وعيش حياتك
هادى بعصبيه اكتر : اعيش حياتى !! انهى حياة دى !! الحياة اللى وقفتيها على وجودك
ملك : انت اللى غاوى تعذب نفسك ، انت اللى موقف حياتك
هادى بيحاول يهدى : طيب قوليلي ليه مينفعش نرجع ، مش انتِ لسه بتحبيني
(. تشيل ملك النضاره من على وشها وتحطها على شعرها .)
ملك : بُصلى كويس يا هادى ، بص لـ ملامحى ، هى دى ملك اللى انت عرفتها من سنين ، حاسس انى نفس المخلوقه ، بص لـ عنيا اللى كنت دايماً بتقولى انها بتديلك امل وتفاؤول من كُتر برائتهم وسعادتهم ، بص لعيونى كويس لسه شايف نفس السعادة (بنبره اعلى) لسه شايف نفس البراءه
هادى : انتِ ملك وهتفضل مكانتك عندى زى ماهى ، هتفضلى عندى ملك ، ملك اللى هى احلى حاجة حصلتلى فى حياتى
ملك : انا مش ملك يا هادى ، صدقنى مش انا اللى انت عرفتها زمان
هادى بضعف شديد : انا بحبك يا ملك ، مش عارف اعيش
(. شافت ملك الضعف والانكسار فى عيون هادى ونبرة صوته وده خلاه يصعب عليها وتضعف قصاد ضعفه ، وركنوا ضهرهم على عربيه ملك -وشهم للرصيف وضهرهم للشارع- وخدوا وضع الصمت والسرحان شوية .)
هادى يبص لـ ملك : لسه بتحبيني يا ملك ؟
- ملك تبصله ودموعها بتتحرك فى عيونها والكلام على طرف لسانها بس كأنه معقود
هادى : صعبه عليكي اوى كده
ملك : انا لازم امشى
(. وتلف ملك وتركب عربيتها ويركب هادى جنبها .)
هادى : ربنا وحده اللى عالم بيا وعشان كده خلقلنا الصدفة الغريبه دى وانا مش هضيعها يا ملك
ملك بعصبيه : انت عايز منى ايه يا هادى
هادى : المفروض انى اقولك كام مره انى بحبك
ملك(وهى باصه ادامها) : وانا مبحبكش
هادى : بصيلي يا ملك وقوليهالى
(. تستجمع ملك قواها وتبص لـ هادى وتقوله "انا مبحبكش" ، يسكت هادى شوية وبعدين يتكلم .)
هادى : رغم انك بتقولى انك مش ملك بتاعة زمان بس انا لسه بحس بيكي ، لسه بحسك لما تكونى بتكدبى ، لو مكونتيش بتحبيني يا ملك مكونتيش هتقوليهالى ، انتِ قولتى كده عشان تنكرى حبك ليا
ملك بتنهيده : انا بكدب يا هادى بس صدقنى لو ينفع مكنتش اترددت ثانيه
هادى : طيب فهميني ليه ؟
ملك : انزل يا هادى انا عايزة امشى اتأخرت
هادى : هتفضلى انانيه يا ملك
(. ونزل هادى من العربيه وهو مضايق جداً وموجوع ومسكور وحاسس ان قلبه اتقطع ، اما ملك قدرت تقاوم اى حاجة وطلعت بالعربيه من غير حتى ما تبص على هادى .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت عادل السلحدار ....
(. وليد ووائل قاعدين مع بعض فوق سطوح العمارة .)
وائل : عارف يا وليد ايه فايدة كل اللى حصلك
وليد : ايه ؟
وائل : اننا قربنا لـ بعض وبقينا اصحاب
وليد : بقينا اصحاب بس !! ده تقريباً انا ماليش حد غيرك
وائل : طيب انا عايزك تجى تشتغل معايا عشان خاطرى
وليد : لما يكون معايا تمن الشراكه
وائل : هسلفهوملك
وليد : فكك
وائل : يا وليد انا عندى محاسب وبياخد فلوس قد كده انت اولى بيها
وليد : بص فى حوار كده المفروض يحصل اليومين الجايين لو ظبط ساعتها هحدد انا هعمل ايه
وائل : حوار ايه ؟
وليد : هقولك بعدين
وائل : براحتك
وليد : فاكر ياد يا وائل لما كنا كلنا بنطلع نقعد على السطوح هنا
وائل : ايام ما كانت العيله ملمومه ، ايام ما كانت السما صافيه
وليد : ايام ما كانت ملك عايشه هنا و.........
وائل يقاطعه : اهى ايام
(. يقوم وليد ويتمشى شوية على سطوح العماره ويقف شوية ادام ذكرياته .)
FLASH BACK
(. وليد كان ماسك ملك من ايدها وطلب منها تغمض عينها لحد ما يقولها فتحى ، خدها وليد وطلع بيها السطوح ومشي بيها شوية وبعدين استقر فى مكان وقالها فتحى .)
ملك : فى ايه بقي ؟
وليد : مش انتِ كان نفسك تطيري حمام من برج تيته
ملك : اه بس تيته مبترضاش
وليد : طيب تعالى
(. وخدها وليد من ايدها ودخل بيها البرج وخلاها تطير الحمام وملك كانت فى قمة سعادتها وهى ماسكه الحمام بين ايدها وبتطيره .)
وليد : مبسوطه
ملك : اووووووى يا وليد انت متعرفش انا كان نفسى اطير الحمام ازاى
وليد : لا عارف وعشان كده خليتك تطيريه
ملك : متشكره اوى يا وليد ، ربنا يخليك ليا
وليد : ويخليكي ليا ، انا بحب ضحكتك اوى وبحب اشوفك فرحانه
(. بصت ملك لـ وليد وابتسمتله ومتكلمتش .)
__**__**__**__
يفوق وليد ويقول لنفسه >> كان نفسى افضل سبب لـ فرحتك يا ملك
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت محمود السلحدار ....
(. ملك قافله الاوضة بالمفتاح وقاعدة فى البلكونه بتدخن سيجارة ، قاعدة على كرسي وممدده رجلها على كرسي قصادها وبتكلم الموبايل .)
مُعز : انتِ مش هتبطلى غموض بقى
ملك : قصدك ايه ؟
مُعز : قصدى انى داريت عليكي والفت لـ ماما حوار بس على انك هتفهميني سيادتك بقي مش عايزه
ملك : افهمك ايه ؟
مُعز : ملك متستهبليش ، تفهميني ايه حكايه الفلوس دى ، انتِ معاكى كريدت كارد بابا بيعبيهالك فلوس اول بأول مخبيه فلوس فى الدولاب ليه بقي
ملك : على فكرة بقي دول كانوا ٤٠٠٠ جنيه عُمى
مُعز : عُمى !! طيب قوليلي جبتيهم منين ومخبياهم ليه
ملك : تفتكر يعني هكون مخبياهم ليه ؟
مُعز : انا بسألك
(. هنا يخبط باب الاوضة وملك تقول لـ مُعز انها هتشوف مين وتبقي تكلمه تانى ، قفلت ملك المكالمه وطفت السيجاره وخبت الطفايه وخدت بونبون بريحه النعناع دايماً بتخليه معاها ، وفتحت لـ مامتها الباب .)
فريال : كنتِ بتعملى ايه ؟
ملك : كنت بكلم مُعز ، فى حاجة
فريال بارتباك : اه فى
ملك : خير يا ماما
فريال : فى حد عايز يشوفك بره
ملك : مانتِ عارفه يا ماما انا لا بقابل حد ولا بشوف حد
فريال : معلش تعالى
ملك : طيب افهم
فريال : تعالى بس معايا
(. خرجت ملك مع فريال لـ الريسبشن واول ما شافت اللى عايز يشوفها وقفت ملك متنحه شوية ، ملك ومامتها جنب بعض واللى جاى يزور ملك واقف قصادها ، وملك متنحه وعيونها كلها عصبيه وشر .)
اشوفكم الحلقة الجاية
ارجو التقييم بـ تعليق :)
*_____________________________________________**___________________________*
بـ قلم / آلاء الشريفى
(. لو حد عايز ينقل القصة يراسلنى على رسايل صفحة الفيس بوك .)
www.facebook.com/sh5abyt.bnoota
sh5abytalaa.blogspot.com
www.wattpad.com/alaaelsherifi
0 التعليقات :
إرسال تعليق