الحلقة الثانية
جزء من حلقة سابقة :
(. رجع عمر دماغه لورا وبص للسقف وبدأ يفتكر .)
FLASH BACK
*_____________________________________________**___________________________*
FLASH BACK
مـــنـــذ ٢٥ عــــام ...
(. عمر ٢٧ سنة ، مديحة ٢٥ سنة .)
عمر : فى ايه يا مديحة عايزة ايه مش قولتلك ان اللى بينا انتهى
مديحة : يا عمر انت لازم تتصرف انا متقدملى عريس لا وكمان جاى يتجوز فى شهر
عمر : طيب ما تتجوزيه
مديحة : واللى بينا يا عمر
عمر : يا مديحة انا فعلاً حبيتك ولما اتجوزتك عرفى كان عندى امل ان اهلى يوافقوا عليكي ونتجوز بس هما رفضوا وبصراحة انا مقدرش اعصى اوامرهم
مديحة : كل ده عشان الفلوس والعذب والاطيان متروحش منك
عمر : دى ثروة ومن حقى انا لوحدى لو عصيت ابويا هيوزعها كلها على باقى العيلة وهترمى انا فى الشارع
مديحة : هى دى اخرتها يا عمر
عمر : انا اسف يا مديحة
مديحة : طيب وانا اعمل ايه دلوقتى
عمر : وافقى على العريس
مديحة : اوافق على العريس ازاى !! هتجوز ازاى يا عمر !!
عمر : متقلقيش ، انا عليا انى هعملك عملية ترجعك صاخ سليم
مديحة : عملية !! عملية ايه
عمر : عملية ترجعك بنت تانى عشان تقدرى تتجوزى
مديحة باستغراب : هو فى عمليات ممكن ترجعنى زى ما كنت
عمر : ايوة يا مديحة فيه هى غالية شوية بس مش مشكلة
مديحة : وانا هجيب فلوسها منين
عمر : متقلقيش انا هتكلف بكل حاجة لحد ما ارجعك زى ما كنتى اهم حاجة انك تعجلى بالجواز
مديحة : ربك يسهل
عمر : حاولى كل ما كان الجواز اسرع كل ما كان ده فى صالحك
مديحة : طيب ماشى
(. من ٢٥ سنة مكنش الموضوع ده مألوف ومنتشر زى الايام السودة اللى احنا عايشنها دى -_- .)
__**__**__
(. فاق من عمر من ذكرياته على صوت ابنه اياد .)
اياد : بابا هى دى الست اللى جت لحضرتك المرة اللى فاتت
عمر : اه دى طنط مديحة صاحبة مامتك
مديحة : الله يرحمها
اياد : اهاا اهلاً بحضرتك يا طنط
مديحة : انا همشى دلوقتى يا عمر وهرجعلك تانى
عمر : هستناكى يا مديحة
(. وخرجت مديحة .)
عمر : انت كنت فين كده
اياد : كان فى حد عايزنى انا او زياد اخويا فى الاستقبال ولما نزلت ملقتش حد
عمر : طيب
(. سرح عمر تانى بخياله وبدأ يفتكر .)
FLASH BACK
عمر : الفرح اتحدد ولا لسه
مديحة : اه اتحدد الخميس الجاى
عمر : طيب تمام على يوم الاتنين تقابليني عشان نعمل اللى اتفقنا عليه
مديحة : انا حامل يا عمر
عمر : ايه !! ازاى !! حامل !!
مديحة : ايوة حامل وفى شهر ونص
عمر : انتِ بتورطيني يا مديحة
مديحة : والله ما قصدى اورطك انا مكنتش اعرف انى حامل الا امبارح
عمر : انا المفروض اعمل ايه انا كنت احسن من غيري كان ممكن اسيبك واخلع وساعتها كنتى هتلبسي انتِ فى الحيط لكن انا قررت اقف جنبك واساعدك لحد ما تعدى الازمة دى
مديحة : طيب قولى انا اعمل ايه
عمر : تنزلى الجنين ده
مديحة : انزله !!
عمر : بصى يا مديحة انتِ لو اتجوزتى يوم الخميس هتبقى مصيبه لان شوية وبطنك هتبقى ادامك
مديحة : يبقى تتجوزنى
عمر : حتى لو ينفع اتجوزك لحد ما تفركشى جوازتك وانا اقنع اهلى واجى اتجوزك هتكونى ولدتى وده برضه فيه خطورة عليكي
مديحة : والحل بقى انى انزله
عمر : عندك حل تانى
مديحة ساكتة
عمر : اسمعى كلامى وتعالى نروح للدكتور ينزلك الجنين ده قبل ما بطنك تكبر
مديحة : طيب وانا هلحق اعمل كل ده قبل يوم الخميس
عمر : يالا بينا نروح للدكتور دلوقتى
__**__**__**__
(. فاق عمر من سرحانه على صوت الممرضة .)
الممرضة : يا استاذ عمر
عمر : فى ايه
الممرضة : معاد الحقنة والدوا
عمر : اوكى
(. خد عمر الحقنة والدوا وراح فى النوم .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى احدى الكافيهات ......
مؤمن : مالك يا شيفة
شريفة : انت مامتك قالتلك تسبنى عشان خاطر سمعة ابن عمى
مؤمن : امممممم بصراحة اه
شريفة : وانت قولت ايه
مؤمن : بصى بصراحة انا محبش يبقى اخوال ولادى فى نص كلمه بتتقال عليهم
شريفة : يعنى انا خلاص مبقتش انفع ابقى ام ولادك
مؤمن : ممكن تبطلى هبل شوية وتسمعينى للاخر
شريفة : اتفضل
مؤمن : انا سألت ناس كتير على سعيد ابن عمك ده لقيت الناس كلها بتعيب فيه هو بس
شريفة : مش فاهمه وايه الفرق
مؤمن : كل عيلة بيبقى فيها حد شمال ، ممكن يبقى فرد وممكن يبقى اسرة فى العيلة
شريفة : قصدك ان سعيد بس هو اللى مش كويس بس باقى العيلة كويسة
مؤمن : ايوة بالظبط
شريفة : ماشى بس على فكرة انت لو عيلتك كلها شمال عمرى ما هسيبك
مؤمن : بحبك يا احلى شيفة فى الدنيا
شريفة : وانا كمان بحبك اوى
مؤمن : تعالى بقى نروح الشقة نشوف العمال وصلوا لحد فين
شريفة : اوكى
*_____________________________________________**___________________________*
فـى بيت مـديـحـة ....
(. مديحة قاعدة فى اوضتها وعماله تفتكر نفس الايام اللى بيفتكرها عمر .)
FLASH BACK
فى احدى عيادات النساء والتوليد ...
الدكتور(صديق عمر) : لا صعب جداً ننزل الجنين
عمر : ليه يا دكتور
الدكتور : صحتها ضعيفة جداً وممكن تروح فيها
عمر : يعنى مفيش اى امل ننزله
الدكتور : لو ينفع يا عمر كنت نزلته بس فعلاً لو نزل هى مش هتعيش
عمر : تمام
(. خرجوا من العيادة .)
مديحة : هنعمل ايه دلوقتى
عمر : انا عندى فكرة كويسة
مديحة : ايه هى
عمر : انا هجيب عقد عمل لجوزك بره مصر لمده تلت سنين بمبلغ مغرى جداً وانتِ تكملى الحمل وهتروحى تولدى عند الدكتور اللى خدتك ليه هو صاحبى وهيقول انك ولدتى فى السابع وكده كده جوزك هيرجع يلاقى الطفل عنده سنتين وشوية
مديحة : انت اتجننت يا عمر عايزنى انسبله طفل مش ابنه
عمر : مش احسن ما اهلك يقتلوكى
مديحة : بس انا هستغفله وهيفتكر انى بنت بنوت كمان انسبله طفل مش منه
عمر : لو عندك حل تانى اعمليه
(. بعد فترة من الصمت والتفكير .)
مديحة : معنديش بس مش هقدر اعمل كده
عمر : خلاص يا مديحة استحملى بقى الفضيحة واللى هيحصلك من اهلك
مديحة لنفسها >> هو عنده حق انا لما وافقت على الجواز العرفى كنت متأكدة بنسبة ٩٠٪ ان اهله مش هيوافقوا عليا ورغم كده قبلت انى اعيش معاه فى الحرام بس طالما كده كده هشيل الذنب يبقى لازم اعمل اى حاجة بس متفضحش
عمر : روحتى فين يا مديحة
مديحة : ماشى يا عمر انا موافقة
__**__**__**__
مديحة لنفسها >> يا ترى يا عمر لو عرفت ان ابنك لسه عايش هيفرق معاك !! لو كان يفرق معاه كان سأل عليا طول السنين دى كلها لا بس ده ابنه وله حق فيه وفى فلوسه انا لازم اروحله واعرفه ان ابنه لسه عايش
(. جت شريفة من بره .)
شريفة : يا ماما يا ماما
مديحة : انا هنا شريفة فى اوضتى
شريفة : اذيك يا ماما (وباستها)
مديحة : الحمد لله يا حبيبتى ، كنتى مع مؤمن
شريفة : اه يا ماما كنت معاه وروحنا الشقة بقت روعه يا ماما
مديحة : التشطيبات خلصت
شريفة : فاضل حاجات بسيطه جداً
مديحة : بس مش فاهمه ليه تشطبوها التشطيبات الغالية دى ، دى فى النهاية شقة ايجار وممكن تسيبوها
شريفة : احنا عمرنا ما هنسيبها ان شاء الله وبعدين مؤمن قال لصاحب العمارة هل يقدر يشتريها قاله ماشى
مديحة : اول مرة اشوف كده ، رجل عامل عمارة يأجرها ويقولكم ممكن ابيعهالكم وقت ما يبقى معاكوا فلوس
شريفة : يا ماما يا حبيبتى انتِ نسيتى ان صاحب العمارة يبقى صاحب بابا مؤمن الله يرحمه
مديحة : الله يرحمه
شريفة : اه صحيح يا ماما كلمى طنط سعاد (مرات عمها) خليها تلم سعيد شوية سمعته الزفت دى قربت تطولنا احنا
مديحة : هو سعيد ده حد بيقدر عليه منه للى خلقه بقى
شريفة : ده طنط سميرة وايمان وصلهم سمعته
مديحة : ربنا يهديه ، انتِ اتغديتى
شريفة : لا
مديحة : طيب يالا نجهز غدا
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت مؤمن .....
سميرة : انت اتأخرت كده ليه
مؤمن : بعد شغلى انا وشريفة روحنا شوفنا الشقة
سميرة : واتغديت
مؤمن : لا
سميرة : طيب ربع ساعة والاكل يكون جاهز
مؤمن : اوكى
سميرة : اخبار الشقة بعد التشطيب ايه
مؤمن : كويسة جداً هتعجبكوا ان شاء الله
سميرة : ان شاء الله
مؤمن : فى يوم ناخدك انتِ وايمان وطنط مديحة تشوفوها
سميرة : هى مديحة مكنتش معاكوا
مؤمن : مكنتش معانا فين
سميرة : وانتوا بتشوفوا الشقة
مؤمن : لا
سميرة : يعنى انت وهى روحتوا الشقة لوحدكم
مؤمن : مش فاهم فين المشكلة
سميرة : وشريفة وافقت عادى كده
مؤمن : فى ايه يا ماما مش فاهم
سميرة : فيه انه مينفعش وميصحش انها تروح مكان خاص طول ماهى مش مراتك
مؤمن : مكان خاص !! دى شقتنا وبتهيألى مفيش مشكلة احنا روحنا نتفرج عليها
سميرة : هى المفروض مكنتش توافق ولا تقبل انها تدخل الشقة معاك طول ماهو مفيش غيركم
مؤمن : بتهيألى انتِ لو مش واثقة من شريفة فالمفروض انك واثقة فيا
ايمان : الشيطان شاطر والبنت الكويسة تحافظ وتخاف على نفسها من اى حد
مؤمن : وانتِ ايه حشرك يا ايمان هانم
سميرة : اختك بتتكلم صح
ايمان : ماهو لو مامتها ربتها كويس مكنتش راحت معاك الشقة
مؤمن : احترمى نفسك يا ايمان بدل ما اجيبك من شعرك
سميرة : عيب يا ولاد
مؤمن : العيب على بنتك اللى فاكرة نفسها مريم العذراء وبتتكلم على اى حد
سميرة : هى قصدها ان مكنش ينفع شريفة تروح معاك
مؤمن : انا وشريفة بنثق فى بعض وبنخاف ونحافظ على بعض
ايمان : شكلك مخدوع فيها
مؤمن : بطلى انتِ بس حقد وغل وكره لـ شريفة انتِ عارفة انها كويسة
ايمان : قصدك انى بغير منها
مؤمن : اه بتغيري وجداً كمان
ايمان : شايفة يا ماما مؤمن بيقول ايه
سميرة : ميقصدش يا مونى وانت يا مؤمن بيه .............
مؤمن : انا داخل انام
سميرة : استنى اتغدى
مؤمن : مش طافح
*_____________________________________________**___________________________*
تانى يوم فى المستشفى.........
اياد : انت لحد امتى هتفضل عيل كده ما تكبر يا ابنى شوية
زياد : فى ايه انت عايز ايه
اياد : عايزك تنزل معايا الشغل انت سايبلى المسئولية كلها ومقضيها عربده
زياد : مانت قدها وقدود
اياد : لا مش قدها وقدود دى مش فلوسى لوحدى عشان انا افضل مربوط فى الشغل طول النهار
زياد : يا معلم انت عارف انى ماليش فى الشغل والحوارت دى
اياد : يعنى مش هتنزل معايا
زياد : no
اياد : طيب peace اوى انا بقى زى ما كنت مفهم ابوك انك بتروح الشغل هعرفه الحقيقة
زياد : احنا فينا من كده
اياد : ايوة فينا ماهو انا وابوك مش نتعب ويطلع عينا وانت تاخد الفلوس والعربيات على الجاهز وبعدين لازم يعرف مين فينا بيتعب ومين بيدلع
زياد : شكلك بترسم على ان ابوك يكتبلك الجزء الاكبر فى الميراث
اياد : انا مش هاخد حاجة مش من حقى
زياد : امال بتهددنى ليه انك تقول لابوك
اياد : عشان حضرتك تشيل المسئولية معايا انا محتاج انا كمان اغير جو واشم نفسى
زياد : خلاص هنزل معاك
اياد : لا هنقسم الايام بينا ماشى
زياد : peace
(. هنا الباب خبط .)
اياد : اتفضل
مديحة : اذيكم يا ولاد
اياد : الحمد لله يا طنط
زياد : انتِ اللى جيتى لـ بابا من حوالى ١٠ ايام صح حضرتك مين ؟
اياد : دى صاحبة ماما الله يرحمها بس بابا مكنش فاكرها
زياد : اهاا متأسف بس انا اتهزأت بسبب حضرتك
مديحة : انا اسفة يا حبيبي مكنتش اعرف ان باباك مش هيعرفنى
زياد : حصل خير
مديحة : هو بابا صاحى
اياد : لا نايم شوية ممكن حضرتك تستنيه نص ساعة وهيصحى
(. قعدت مديحة مع اياد وزياد وسألتهم عن دراستهم وشغلهم وعرفت معلومات كويسة عنهم .)
اياد : اتفضلى يا طنط بابا صحى
مديحة : اوكى متشكرة
(. دخلت مديحة عند عمر وكان معاها اياد .)
مديحة : اذيك يا استاذ عمر
عمر : الحمد لله اتفضلى
مديحة : متشكرة
عمر : خلاص يا اياد اتفضل انت بره
(. خرج اياد لـ زياد .)
زياد : ايه حكاية الست دى
اياد : مش عارف بس شكلها وراها سر
زياد : خيبة ليكون ابوك عايز يتجوزها
اياد : ههههه لا مش للدرجة دى بس شكلها من الناس اللى ابوك بيعطف عليهم
زياد : شوفت بنتها اللى جت معاها المرة اللى فاتت
اياد : اه شوفتها مالها
زياد : فوورتيكه بت صاروخ
اياد : ههههه دماغك فاضية اوى يا زيزو
__**__**__**__**__
مديحة : افتكرتنى كويس يا عمر ولا لسه
عمر : عامله ايه يا مديحة
مديحة : كويسة الحمد لله
عمر : مسمحانى
مديحة : اه مسمحاك
عمر : خلفتى بعد ما ابننا مات
مديحة : ابننا مامتش يا عمر
عمر(بيتعدل) : ايه !! انتِ بتقولى ايه
مديحة : بقولك ابننا مامتش
عمر : بس فوزية صاحبتك كنت بكلمها من وراكى عشان اعرف اخبارك وقالتلى ان ابننا مات بعد ما اتولد بشهرين
مديحة : انا اللى قولت لـ فوزية تقولك كده عشان خوفت تظهر فى حياتى تانى وتبقى عايزه او تعملى مشاكل خصوصاً بعد ما فوزية قالتلى انك عايز تشوفه
عمر : يعنى هو عايش !! موجود
مديحة : اه عايش بس مش موجود معايا
عمر : انا عايز اشوفه يا مديحة
مديحة : عايزنى اقول لابنى انه له اب تانى هيكرهك اكتر
عمر : انا هعوضه عن كل السنين اللى عاشها من غيري
مديحة : هتعوضه عن ٢٥ سنة من عمره ازاى
عمر : هعوضه هيعيش معايا وهيعيش فى خيري وهياخد حقه الشرعى فى فلوسى تلت الميراث
مديحة : تلت الميراث !!
عمر : ايوة
مديحة : انت مصدقنى اصلاً ازاى
عمر : انا عمرى ما كدبتك وكان عندى احساس انه مامتش انتِ متعرفيش انا زعلت ازاى لما عرفت انه مات انا كنت هموت من الزعل ومن تأنيب الضمير ناحيته وناحيتك
مديحة (وبتقوم) : انا لازم امشى اشوفك على خير
عمر : مديحة !!
مديحة : ايوة عمر
عمر : هستناكى تجيبيه وتيجي يا مديحة هستناكوا
مديحة : ان شاء الله (وخرجت)
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت مديحة ........
مديحة : شريفة ممكن تسيبي اللى فى ايدك وتجى
شريفة : هخلص حاجة بس يا ماما وجاية
مديحة : لا معلش دلوقتى حاجة مهمة
شريفة : حاضر خير
مديحة : تعملى ايه لو اكتشفتى ان ليكي اخ
شريفة : اخ !! اخ منين
مديحة : مش مهم منين بس قولى الاول هتعملى ايه
شريفة : هعمل ايه يعنى يا ماما
مديحة : يعنى مش هتزعلى
شريفة : هزعل ليه يعني يا ماما بس ايه اخويا اللى ظهر فجأة ده
مديحة : مش عايزة تعرفى مين اخوكى
شريفة : مين !!
مديحة : ................................
ارجو تتقييم الحلقة بـ تعليق
*_____________________________________________**___________________________*
بـ قلمى / آلاء الشريفى
(. لو حد عايز ينقل القصة يراسلنى على رسايل صفحة الفيس بوك .)
0 التعليقات :
إرسال تعليق