الحلقة الخامسة
جزء من حلقة سابقة :
الدكتور : اه صحيح نتيجة التحليل ظهرت (وخرج ورقة التحليل من جيب البالطو)
زياد : تحليل الـ DNA
الدكتور : اه
عمر : وايه الاخبار يا دكتور
الدكتور : .....................
*_____________________________________________**___________________________*
الدكتور : التحليل بيقول انها بنتك
عمر بلهفة وفرحة : بجد يا دكتور بنتى
الدكتور : اه بنت حضرتك
(. اياد وزياد بيبصوا لبعض مصدومين ومش عارفين يقولوا ايه .)
عمر : متشكر جداً يا دكتور
الدكتور : العفو (وخرج)
عمر : الحمد لله احمدك يارب
زياد : مالك يا بابا مبسوط كده كانك معندكش ولاد خالص
عمر : دى بنتى البكرية يا واد انت
اياد : ولما هى بنتك وبتحبها اوى كده سيبتها ليه
عمر : فى ايه مالكوا !!
زياد : مملناش يا بابا بس مش منطقى ان تطلعنا فجأة واحدة وتقول انها اختنا وتشاركنا فيك واحنا نتقبل الوضع عادى كده بسهولة
عمر : مفيش حد هيقدر يتقبل الوضع بسهولة لا هى ولا انتوا بس ده حقيقي هى اختكم
اياد : يعنى المفروض نعملها ايه
عمر : المفروض نعوضها عن السنين اللى هى اتحرمت فيها منى ومنكم
زياد : يعنى هتيجي تعيش معانا
عمر : لسه مش عارف واديكوا شايفين من يوم ما عرفت ماجتليش تانى
زياد لسه هيتكلم
اياد قاطعه : ماشى يا بابا هنعاملها احسن معامله هى فى النهاية اختنا
عمر : ربنا يبارك فيكوا يا اولاد (وخرج اياد وزياد)
__**__**__
زياد : ايه يا حنين
اياد : فى ايه
زياد : ايه اللى انتوا قولته فى الاخر ده
اياد : مينفعش ابوك يعرف ان احنا مش عايزنها بالعكس لازم يفهم ان احنا متقبيلنها وهنعاملها احلى معاملة
زياد : وده ليه ان شاء الله
اياد : هو ده الصح على الاقل عشان نرضيه
زياد : انا قولتلك نزور التحليل وانت مرضتش
اياد : عشان كان قرار غلط انت منين جالك ان الدكتور هيوافق وان وافق وزورناه تفتكر صعبه على ابوك انه يحلل غيره وساعتها بقى ابوك هيعرف ان احنا اللى ورا تزوير التحليل الاول وهنفتح على نفسنا نار احنا فى غنى عنها
زياد : انت بتفكر فى ايه
اياد : مفيش بس اهم حاجة ان احنا نعامل شريفة احسن معامله ونحسس ابوك ونحسسها ان احنا متقبلينها جداً ونبين قد ايه احنا مبسوطين ان بقالنا اخت
زياد : شريفة وامها جايين طمعانين فى ابوك خليك فاهم كده
اياد : طيب واحنا مفروض نعمل ايه وافقت او رفضت شريفة لها ميراث
زياد : يبقى نحجر على ابوك
اياد : انت اهبل يالا ، انت عايز ابوك يروح فيها
زياد : ماهو انا مش هقبل ان واحدة تجى تاخد فلوس على الجاهز كلنا تعبنا فيها
اياد : كلنا !! ههههههه انت هتعملهم عليا انا يا زيزو
زياد : مش موضوعنا دلوقتى
اياد : بص انا اصلاً ضد فكرة الحجر دى بس عشان تعملها لازم شريفة توافق عشان هى اختك
زياد : شريفة نسبها لـ جوز امها لسه متنسبتش لابوك
اياد : اعقل يا زيزو يعنى هى هتاخد كام
زياد : هتاخد ٢٠٪ من الميراث
اياد : كويس هيتبقى لنا ٨٠٪ كويس
زياد : انت اتجننت بقى
اياد : انت اللى لازم تعقل على الاقل مؤقتاً لحد ما نشوف الدنيا فيها ايه
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت شريفة ......
(. شريفة كانت مع مؤمن ولسه راجعه .)
مديحة : حمد الله على سلامتك يا حبيبتى
شريفة مردتش
مديحة : ابوكى كلمنى وعايزكى تروحى تعيشى معاه
شريفة بعصبيه : مش رايحة فى حته ومتقوليش ابويا
مديحة : يا حبيبتى قولتلك ١٠٠ مرة ده الواقع
شريفة : متقوليش حبيبتى
مديحة : طيب اهدى بس وقوليلي مالك
شريفة بدموع : مؤمن سابنى قالى كده بالزوق مينفعش اتجوز واحدة زيك
مديحة : ليه ان شاء الله هو كان يطول يتجوزك وبعدين انتِ فيكي ايه ده انتِ زينة البنات
شريفة : بس بنت حرام ، مؤمن قالى انه ميشرفوش تبقى جدة ولاده
مديحة : قليل الادب السافل
شريفة : هو برضه اللى قليل ادب وسافل
مديحة : سيبك منه انتِ يعنى عايزة منه ايه بكرة تتجوزى سيد سيده
شريفة بدموع : بس انا محبتش غير مؤمن
مديحة : هو لو كان بيحبك مكنش سابك تحت اى ظرف
شريفة : وبالنسبة لـ عمر ابو الوفى اللى سابك وانتِ كنتى مرتبطه بيه عاطفياً وجسدياً وكمان كنتى حامل رجعاله تانى ليه
مديحة : عشان مش هعشلك العمر كله ، عشان معنديش حاجة اسيبهالك غير وجع القلب لكن لو روحتى لابوكى هتعيشي فى خيره ، عندك اخوات هيبقوا سندك وضهرك فى الحياة عشان لما اموت ابقى مطمنه عليكي
شريفة : ياريتك موتى قبل ما تفضحيني الفضيحة دى
مديحة بدموع محبوسة : لو موتى فيه راحة ليكي يبقى يارب اموت
(. شريفة اتصدمت ومردتش وفضلت ساكتة شوية .)
شريفة : انا عايزة سبب واحد مقنع يخليكي بعد السنين دى كلها تكشفى عن السر ده
مديحة : خوفى عليكي من الزمن عيزاكى تتحامى فى ابوكى واخواتك
شريفة : بطلى كدب بقى انتِ كل همك الفلوس انتِ عملتى كل ده وفضحتينا الفضيحة دى بس عشان الفلوس
مديحة : يا بنتى والله .............
شريفة تقاطعها : متحلفيش عشان مش هصدقك بس انا هقولك خلاصة كل ده
مديحة : عايزة تقولى ايه
شريفة : انا مش هغير نسبى انا هفضل شريفة مصطفى المنياوى ومش هاخد من عمر ابو الوفى ده اى حاجة لا نسب ولا فلوس ولا حتى امان
مديحة : انتِ بتقولى ايه
شريفة بزعيق : الللى سمعتيه خلاص انا مش هخسر قد ما خسرت سمعتى وحبيب عمرى
مديحة : انتِ كده بتـ ............
(. شريفة مسمعتهاش ودخلت اوضتها وقفلت على نفسها .)
*_____________________________________________**___________________________*
تانى يوم فى بيت مؤمن .......
(. الجرس كان بيضرب وفتحت ايمان .)
ايمان : اذيك يا طنط اتفضلى
مديحة : متشكرة يا حبيبتى ممكن تناديلي مؤمن
ايمان : طيب اتفضلى بس
مديحة : لا معلش يا حبيبتى عشان مستعجله بس
ايمان : حاضر ثوانى
(. ودخلت تناديه .)
مؤمن : اتفضلى يا طنط
مديحة :انا اسفة انى جيت فى وقت غير مناسب بس بكلمك على موبايلك مقفول
مؤمن : اه ممكن تكون شبكة او فاصل شحن
مديحة : عايزة اتكلم معاك شوية بس مش هينفع هنا
مؤمن : طيب فين
مديحة : انا هستناك تحت العمارة لحد ما تلبس وتنزلى
مؤمن : ماشى يا طنط
(. ونزلت مديحة ودخل مؤمن يغير هدومه .)
سميرة : انت رايح فين كده
مؤمن : طنط مديحة عيزانى
سميرة : خير فى ايه
مؤمن : معرفش يا ماما انا هروح اشوفها
سميرة : ماشى
(. للعلم مؤمن وشريفة لسه لابسين الدبل .)
__**__**__**__**__
(. نزل مؤمن لـ مديحة وراحوا قعدوا فى كافيه .)
مديحة ؛ انت عرفت طبعاً اللى حصل
مؤمن : اه
مديحة : بس شريفة ملهاش ذنب وهى اصلاً من ساعة ما عرفت وهى مقطعانى ومن اخر مرة كنتوا فيها سوا وهى كرهتنى اكتر
مؤمن : يا طنط غصب عنى والله
مديحة : انا عارفة والله ومقدرة ومش هطلب منك تحترمنى او تعاملنى كويس بس شريفة ملهاش ذنب ان امها عملت كده
مؤمن : وانا مطلوب منى اعمل ايه
مديحة : فى امل ان شريفة علاقتها بيا تتحسن لو انتوا كملتوا سوا
مؤمن : نكمل !!
مديحة : اه تكملوا وتقنعها تروح تعيش مع ابوها فى خيره وعزه ده ناوى يكتبلها تلت ثروته وهى رافضة
مؤمن : ورفضت ليه
مديحة : بتقول مش عايزة منه حاجة لا نسب ولا فلوس ومش قادرة تقتنع ان ده حقها
مؤمن : ايوة بس ..........
مديحة تقاطعه : اسأل اى حد عن عمر ابو الوفى وثروته اللى يملكها لوحده ، فكر لو شريفة خدت تلت الثروة دى وانتوا اتجوزتوا هتعيشوا ازاى ، فكر فى العز اللى هتعيش فيه لو شريفة وافقت تاخد الفلوس دى
مؤمن : انتِ بترغيني !!
مديحة : انت بتحب شريفة وهى كمان بتحبك واكيد انت واثق من اخلاقها يبقى ايه المانع ان انتوا تعدوا المحنة دى وتكملوا حياتكوا بجانب ده كمان فى فلوس وعز
مؤمن ساكت ومش عارف يقول ايه
مديحة : فكر واحسبها صح سوف المكاسب اللى هتكسبها لو كملت مع شريفة وشوف الخساير برضه لو كملت واظن مفيش خساير فكر براحتك واحسبها بس لو وافقت تكمل لازم تقنع شريفة انها تاخد نصيبها من ابوها (ومشيت)
*_____________________________________________**___________________________*
بعد كام يوم فى ڤيلا عمر ابو الوفىٰ .....
عمر : يااااه مش مصدق ان خرجت من المستشفى دى اخيراً جيت البيت
زياد واياد : حمد الله على سلامتك يا بابا
عمر : الله يسلمكم يا ولاد
زياد : بابا هو حضرتك طلبت من المحامى يجي
عمر : اه
اياد : خير فى حاجة
عمر : لا حاجات خاصة بالشغل
زياد : ماحنا كنا بنتابع الشغل اول باول وحضرتك ممكن تسألنا
عمر : فى صفقات انا وقفتها عشان مكنش حد ينفع يعملها غيري وجايبه عشان نشوف العقود وهل ينفع نرجعها تانى
اياد : تمام
عمر : متعرفوش حاجة عن شريفة
اياد : مظهرتش خالص
عمر : انا كلمت مديحة وقالتلى انها لسه حابسة نفسها
زياد : فترة وهتتقبل الوضع
عمر : انا بقول نروح نزورها يمكن تفرح وتحس ان احنا شارينها
زياد : او تتفاجئ وتطردنا
اياد : بلاش نفاجأها يا بابا وبلاش برضه نضغط عليها ممكن حضرتك تروح تزورها
عمر : وانتوا ؟
اياد : هنزورها اكيد وهناخد بالنا منها بس لما تتقبل الوضع الاول احنا اه اخواتها بس نعتبر غُرب عنها
عمر : ماشى يا ولاد
(. هنا جت الشغاله .)
الشغاله : الاستاذ أحمد خليل المحامى عايز حضرتك
عمر : خليه يدخل اوضة المكتب واعمليله قهوه وانا هغير واجيله
__**__**__**__
أحمد : الف حمد الله على سلامة حضرتك يا عمر بيه
عمر : الله يسلمك يا احمد
أحمد : حضرتك انا جبت عقود الصفقات اللى لغيناها واللى اجلناها
عمر : انا مش جايبك عشان كده يا أحمد
أحمد : امال عشان ايه يا افندم
عمر : لو فى بنت منسوبة لـ رجل بس تحليل الـ DNA اثبت انها بنت رجل تانى هل تقدر تغير نسبها
أحمد : محكمة الاسرة بتطلب تحليل الـ DNA واذا ثُبت انها بنت الشخص ده بيتغير النسب عادى جداً
عمر : امممم يعنى لازم محكمة
أحمد : ايوة يا افندم طبعاً ده نسب يعنى مش اى كلام لانه بيترتب عليه فلوس وورث وزواج وخلفة كمان
عمر : فاهم فاهم طيب انا عايز اكتب نص ثروتى
أحمد : تبيعها !! فى مزاد يعنى ولا ايه وليه اصلاً
عمر : لا لا مش زى ما فهمت انا هكتب نص ثروتى لـ بنتى بيع وشراء ومن حقها التصرف فيها
أحمد : بنتك !! حضرتك معندكش الا اياد وزياد اعتقد
عمر : لا فى بنت بس كانت عايشة مع امها
أحمد : بس حضرتك كده بتظلم اياد وزياد ، الذكر مثل حظ الانثتين
عمر : انا عارف انا بعمل ايه يا أحمد اعمل اللى بقولك ايه جهز اوراقك وانا كمان هجهز المطلوب منى
أحمد : زى ما حضرتك تحب
(. عمر باتفاق مع أحمد خلص كل اجراءات البيع لـ شريفة بس زياد واياد ميعرفوش حاجة .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت مؤمن ........
سميرة : ممكن افهم بقى فيك ايه
مؤمن : مفيش يا ماما
سميرة : لا فيه حاجة ولازم اعرفها
مؤمن : بصى يا ماما انا عايز رأيك فى حاجة
سميرة : خير
مؤمن : حكى لـ سميرة قصة ان شريفة اتخلفت نتيجة لـ جواز عرفى
سميرة : يالهوووووووى اتخلفت فى الحرام
مؤمن : اه اوتنسبت لواحد تانى
سميرة : يا مصيبتى ربنا يعافينا ويسترنا
مؤمن : بس فى حاجة مهمة
سميرة : ايه هى
مؤمن : حكى لها ان ابوها الحقيقي رجل غنى جداً وهيكتب لها تلت ثروته
(. سميرة سرحت شوية وفكرت .)
سميرة : هى البنت ملهاش ذنب بعمايل امها
مؤمن : انتِ شايفة كده
سميرة : اصل اكيد مديحة عملت كده لظروف معينه لكن اكيد ده مش فى طبعها بدليل ان احنا عمرنا ما سمعنها عنهم كلمه
مؤمن : طيب وكلام الناس
سميرة : الناس مبيسبوش حد فى حاله سواء كان شريف او لا
مؤمن : يعنى اكمل معاها
سميرة : مش انت بتحبها يا حبيبي
مؤمن : اكيد يا ماما
سميرة : حاول تنسى اللى امها عملته وكمل معاها
مؤمن : اكيد يا ماما ده رأيك ومش هتغيريه
سميرة : ربنا يسعدك يا حبيبي
مؤمن لنفسه >> صحيح الفلوس بتغير النفوس مش الاراء بس
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت مديحة .......
(. الجرس بيرن وفتحت مديحة لقيته عمر .)
مديحة : ايه ده عمر اهلاً وسهلاً اتفضل
عمر : اذيك يا مديحة
مديحة : الحمد لله
عمر : فين شريفة
مديحة : كالعادة حابسة نفسها فى اوضتها
عمر : هدخلها
(. وخبط عمر على اوضة شريفة ودخلها وهى كانت نايمه على السرير بس صاحية .)
عمر : انا عارف ان احنا غلطنا فى حقك وان الصدمه كبيرة اوى عليكي تستحمليها سواء صدمة ان الرجل اللى رباكى مش ابوكى او انك زى بتقولى بنت حـ.... مش قادر اكملها
شريفة(قامت من السرير) : مش قادر تكملها ليه مش هى دى الحقيقة
عمر : حتى لو دى الحقيقة فالحقيقة برضه انك بنتى وانى ابوكى
شريفة : بسهولة كده
عمر : امك قالتلى ان ابننا مات بعد شهرين من ولادته وكنت هموت بعدها من الزعل ومن تأنيب الضمير ولما عرفت انه عايش وانه كمان بنت حسيت الروح ردت فيا تانى متعرفيش يا شريفة انا فرحت بيكي قد ايه
(. شريفة ساكتة ودموعها بتنزل منها تلقائي .)
عمر(قعد على السرير) : يا شريفة انا عارف انى مش هقدر اعوضك عن كل السنين اللى فاتت ولا هقدر اعوضك عن اللى انتِ حساه دلوقتى بس مش فى ايدي حاجة اعملها غير انى كتبلك نص ثروتى باسمك (واداها ظرف فيه اوراق الملكيه)
شريفة : نص ثروتك !!
عمر(قام من مكانه) : لو فى ايدي اديلك عمرى كنت ادتهولك انا نفسى تعيشي معايا الايام اللى فاضلالى يا شريفة
(. شريفة مردتش وعمر خرج من اوضتها من غير كلام .)
مديحة : ها ايه الاخبار
عمر بدموع محبوسة : كان نفسى اخدها فى حضنى
مديحة : معلش يا عمر هى شوية وهتتعود
عمر : ان شاء الله انا همشى بقى
مديحة : مانت قاعد شوية
عمر : معلش عشان اروح استريح شوية
(. ومشى عمر ودخلت مديحة اوضة شريفة .)
مديحة : انتِ جبتى قسوة القلب دى منين
شريفة : زى مانتوا جبتوا البجاحة وانتوا بتعصوا ربنا
مديحة : ايه الظرف ده
شريفة : البيه كاتبلى نص ثروته باسمى فاكر انى كده هريل عليه واعترف بيه كـ أب
مديحة بانبهار : نص الثروة !!!
(. هنا جرس الباب رن وكان مؤمن واول ما شريفة سمعت صوته طلعت تجرى عليه .)
شريفة بفرحة : مؤمن
مؤمن : وحشتيني يا شيفة
شريفة : وانت وحشتنى اكتر يا مؤمن
مؤمن : عامله ايه
شريفة : انا مش هقبل بـ نسب عمر ابو الوفيٰ ولا هقبل بـ فلوسه انا مش عايزة غيرك يا حبيبي
مؤمن : لا يا شريفة ده حقك
شريفة : حقى !!
مؤمن : اه حقك سواء نسبه او فلوسه
شريفة : ايوة بس انا لو قبلت نسبه او حتى فلوسه يبقى انا كده بأكد انى بنت حرام ، بنت زنا يا مؤمن
مؤمن : يا حبيبتى مش شرط حد قالك ان الناس بتراقبك
شريفة : بس على الاقل الناس اللى حوالينا هيبقوا عارفين حقيقة القصة
مؤمن : طظ فى الناس يا شيفة مش دى دايماً كلمتك
شريفة : وولادنا !!
مؤمن : ولادنا
شريفة : ايوة فى المستقبل يعنى
مؤمن : مالهم
شريفة : اكيد هيعرفوا الحقيقة تخيل يبقى منظرهم ايه لما يعرفوا ان امهم اتخلفت فى الحرام لما يعرفوا ان جدتهم ست مش شريفة
مؤمن : وولادنا بقى دول لما نخلفهم فى الفقر والذل اللى احنا عايشين فيه تفتكرى هيبقى وضعهم ايه
شريفة : الفلوس اهم من سمعتى !!
مؤمن : يا حبيبتى لما نقدر نلبى لهم كل احتياجاتهم ونعيشهم حياة مترفة ساعتها مش هيهتموا لكن لما يعيشوا العيشة اللى احنا عايشنها دى هيلعنونا وهيلعنوا الشرف والسمعه اللى انتِ مهتمه بيهم دول
شريفة باستغراب : انت بقى بتخيرنى بين الشرف والترف
مؤمن : يا شيفة يا حبيبتى انتِ مالكيش ذنب اطلاقاً فى غلطة مامتك وباباكى
(. هنا جت مديحة وتدخلت فى الحوار .)
مديحة : امال بقى لما تعرف ان ابوها كان هنا ومقابلتوش كويس
مؤمن : ليه كده بس
مديحة : وكمان قالها لو عشتى معايا هكتبلك نص ثروتى
مؤمن : ازاى يا حبيبتى تضيعي فرصة زى دى من ايدك وايدنا
مديحة : قولها
مؤمن : انتِ متخيله احنا هنبقى عايشين ازاى
مديحة : سفر وخروج وفسح وڤلل وعربيات وحاجات كتير جداً
مؤمن : انتِ نسيتى الذل اللى شوفناه عشان نلاقى شقة ايجارها حنين
مديحة : وطلع عينكوا عشان تشطبوها
شريفة : بس كفاية كلام بقى انتوا بتغنوا وتردوا على بعض
مؤمن : انتِ لازم تقبلى النسب ده عشان تورثى
مديحة : ويا سلام لو روحتى عيشتى مع ابوكى فى خيره
(. فضل مديحة ومؤمن يغنوا ويردوا على بعض وشريفة عماله تفكر فى كلامهم .)
شريفة : خلاص انا وافقت
مؤمن : بجد يا حبيبتى
شريفة : بس بشرط واحد بس
مؤمن ومديحة : ايه هو !!
شريفة : ..........................
ارجو تتقييم الحلقة بـ تعليق
*_____________________________________________**___________________________*
بـ قلمى / آلاء الشريفى
(. لو حد عايز ينقل القصة يراسلنى على رسايل صفحة الفيس بوك .)
0 التعليقات :
إرسال تعليق